مشک

مُشک یا مِشک ماده خوشبویی است که در ناف آهوی مشک تولید می‌شود.
آهوی مشک که به آن آهوی مشکین، آهوی تاتار، آهوی تتر، آهوی ختا، آهوی ختن و آهوی خرخیز می گویند، بیشتر در کوههای هیمالیا پیدا می‌شود. این آهو دو دندان دراز دارد، و زیر شکمش کیسه کوچکی است که در آن ماده غلیظی به شکل دُمَل (ورم مخلوطی شکل) جمع می‌شود. هر وقت این کیسه پر شود حیوان احساس درد و خارش می کند و شکمش را به سنگ می مالد تا دمل پاره شود و ماده‌ای که در آن است به زمین بریزد. این ماده‌ها روی زمین خشک می‌شود و مردم آنها را جمع می‌کنند و این همان مشک معروف خوشبو است.

منابع:
فرهنگ فارسی عمید،‌ ص 59