محیی الدین عماد الدوله تورانشاه
«حک 490-477 ق / 1097 -1084 م»
محیی الدین
عمادالدوله، از جمله پسران قاورد بود که به هنگام مرگ برادرش سلطانشاه در بم اقامت داشت. امرای دولت او را به
دارالملک در بردسیر آوردند و بر تخت نشاندند.
وی دو نوبت به
فارس لشکر کشید؛ در نوبت اول، مغلوب و در نوبت دوم آن دیار را تصرف کرد. در روزگار او
عُمانیان سر به شورش برداشتند و شحنه کرمان را بیرون راندند.
تورانشاه سپاه فرستاد و
عمان را دوباره تسخیر کرد. وی پس از 13 سال حکومت درگذشت. ابن اثیر در شرح رویدادهای سال 487 ق / 1094 م میگوید: «ترکان خاتون زوجه ملکشاه امیری به نام اُنَر را به قصد ستاندن فارس از
تورانشاه، روانه کرد. در اثنای جنگ، تیری بر تن تورانشاه نشست، اما لشکریان او پایمردی کردند و اُنَر را مجبور به فرار ساختند. یک ماه بعد تورانشاه در اثر همان زخم درگذشت. مستوفی مرگ او را در 498 ق / 1096 م میداند.
درباره او گفتهاند: »بنیاد عدلی و انصافی نهاد که اهل کرمان را حیات تازه آمد .... و چندان خیر و صدقات فرمود که درویش در کرمان نماند.
