«محمد بن عبدالله جعفر» فرزند عبدالله بن جعفر و « خوصاء » بود. او به همراه برادرش، عون، و به توصیه پدرش، در راه کربلا به کاروان امام حسین علیه السلام پیوست.
محمد بن عبدالله قبل از برادرش به میدان مبارزه شتافت و این رجز را خواند:« به خدا شکایت می‌کنم از ستم گروهی که راهنمایی‌های قرآن را رها کردند، بی دینی و سرکشی کردند و کورکورانه به سوی هلاکت می‌روند.»
وی شمشیر زد و ده نفر از سپاه عمر سعد را به هلاکت رساند، و سرانجام به دست «عامر بن نهشل تمیمی» به شهادت رسید.

منابع:

• ابصار العین، ص 40.

مراجعه شود به:

• امان نامه حاکم مکه برای امام حسین علیه السلام