قطب الدین محمد
«655 632 ق / 1257 1235 م»
پس از مرگ
براق حاجب ،
قطب الدین محمد از سوی اوگتای قاآن وارث حکومت او در کرمان گردید. وی قتلغ ترکان، زن عموی خود را هم به حباله نکاح خویش درآورد و با حمایت و کمک او در برقرار کردن امنیت و دفع رهزنان و آشوبگران توفیق یافت.
قطب الدین محمد یک بار در 634 ق / 1236 م ، از سوی
اوکتای پسر چنگیز، از امارت برکنار شد، اما به دستور اوگتای قاآن و در 650 ق / 1253 م بار دیگر به امارت کرمان رسید. قطب الدین محمد، در جریان لشکرکشی هلاگو به
ایران هم طاعت و تبعیت خود را نسبت به ایلخان
مغول اظهار کرده و بدین گونه
کرمان را از هجوم
مغول در امان نگهداشت. به گفته
مورخین ، وی پادشاهی دادگر و با انصاف بود و بناهای زیادی در کرمان احداث کرد. قطب الدین محمد در
رمضان 655 ق / سپتامبر 1257 م چشم از جهان فرو بست.
