قراختاییان

آل قتلغ خانیه
«703 619 ق / 1303 1222 م»

قدرت قراختاییان تقریبا" هم زمان با حمله چنگیز خان به ایران، در کرمان به وجود آمد و در تمام مدت فرمانروایی نیز در سایه حمایت مغولان سر کرد. بنیانگذار این سلاله، براق حاجب از سران طوایف قراختایی بود و چون از سوی خلیفه بعدها لقب قتلغ خان ( = امیر خوشبخت ) دریافت کرده بود، خاندان وی به قتلغ خانیه هم خوانده شدند.

از این سلاله هفت تن افزون بر هشتاد سال بر کرمان حکمروایی کردند تا آن که واپسین فرمانروای آن به سبب بی‏لیاقتی به دستور اولجایتو معزول شد - 703 ق / 1303 م - و حکومت آنان در کرمان منقرض شد.

فرمانروایان قراختایی :

• براق حاجب
• قطب الدین محمد
• سلطان رکن‏الدین
• سلطان حجاج
• سیور غتمش
• پادشاه خاتون
• سلطان مظفرالدین
• سلطان قطب الدین شاه جهان

قتلغ خان ، لقب بنیانگذار سلاله قراختایی کرمان است که از سوی خلیفه براق حاجب داده شد. معنی آن پادشاه نیک بخت است. از این رو، سلسله قراختایی را دودمان قتلغ خانیه خوانده‏اند. رجوع کنید به مقاله (قراختاییان).