فیض بن مختار کوفی از شاگردان والامقام سه امام بوده است:
امام باقر و
امام صادق و
امام موسی بن جعفر علیهم السلام.
در بزرگی مقام او همین بس که امام صادق علیه السلام امام پس از خود را نخستین بار به او معرفی فرمود. فیض اجازه گرفت که این خبر را به بعضی از اصحاب بدهد و امام اجازه داد. فیض نیز ماجرا را برای اصحاب تعریف کرد. همه اصحاب خوشنود شدند ولی یونس بن ظبیان گفت:«خودم باید بدون واسطه از امام بشنوم.» و بلافاصله راه افتاد. فیض هم به دنبالش آمد. وقتی پشت در منزل امام رسیدند، صدای امام را شنیدند که فرمود:«سخن من همان است که فیض با تو گفت.»
منابع:
مشخصه الاحباب، شماره 518، ص 385
به نقل از اصول کافی ج 1، ص 310.
