Su-24MR فنسر- یی:
هنگام برسی جایگزینی برای هواپیما های
YAK-28 بروئر (Brewer) و
tu-16 بجر (Badgr)در نقش شناسایی تاکتیکی و دریایی بدنه su -24 انتخابی منطقی بود زیرا این هواپیما هر سه امتیاز برد زیاد کارایی عالی و وزن قابل توجه محموله را در خود داشت در نتیجه su-24 برای ایفای نقش اصلی شناسایی تاکتیکی با استفاده از سنجشگرهای داخلی و درون غلافی خارجی از انواع مختلف و همچنین مخابره همزمان داده های شناسایی برخی از سنجشگر ها به ایستگاه زمینی طراحی گردید ودر نهایت 65 فروند از این مدل ساخته شد.
فنسر-یی همچنین دارای نقش فرعی غیر نظامی نظارت بر شرایط زیست محیطی کشاورزی وجنگلها نیز میباشد ومی توان آن را در شرایط اضطراری به کار گرفت. توپ 30 میلیمتری وسیستم لیزری / تلویزیونی کایرا در su-24MR حذف شده و به جای آنها یک دوربین تمام نمای AP-402Mدر بخش زیرین دماغه ویک دوربین جلو/ مایل نگر A-100 در زیر مجرای ورودی هوای سمت چپ نصب گردید دقت این دوربین 2/0 متر در ارتفاع پروازی 40 متر است واز آن میتوان برای عکس برداری از ارتفاع150تا 2000 متر با سرعت 600تا 1320 کیلومتر در ساعت بهره گرفته همچنین میتوان با به کار گیری وسیله ای به نام کادر یک کاست حامل فیلم ظاهر شده را با چتربه زمین فرستاد.
درست پشت AP-402M دوربین شناسایی تلویزیونی آئیست (لک لک) –ام (Aist-m) جا دارد که میتواند زمینی به مسا حت معادل 9 برابر ارتفاع پروازی هواپیمارا پوشش دهد. تصاویر این دوربین را می توان با استفاده از خط انتقال دهنده داده VPS-1 به زمین مخابره بمود این هواپیما همچنین به
رادار پهلو نگر روزنه ساختگی اشتیک (سرنیزه)مجهز است که دارای حالت های نشان دهنده هدف متحرک وحالت نقشه برداری با وضوح بالا (5تا 5/7 متر )میباشد نقشه های راداری تولید شده را می توان روی فیلم ضبط نمود . این رادار محوطه ای به برد 4تا 28 کیلومتر از دو سوی هواپیما را پوشش تصویری داده و به دو آنتن تخت بزرگ در دو سوی سطح دماغه درست جلوی کاناپی مجهز است یک سنجشگر درونی دیگر سیستم شناسایی فرو سرخ زیما (زمستان) میباشد .این سیستم می تواند اختلاف نا چیز درجه حرارت راتا 3/0 درجه سانتیگراد تشخیص داده و محوطه ای معادل 4/3 برابر ارتفاع هواپیما از زمین را بکاود نگاه به طور مستقیم داده های خود را به ایستگاه زمینی موجود در خط دید مستقیم با استفاده از خط انتقال دهنده ی داده VPS-1 مخابره کرده یا اینکه روی فیلم حساس ضبط می کند سیستم زیما زیر مجرای ورودی هوا ی سمت راست نصب شده است.
دیگر سنجشگرها ی شناسایی SU-24MR در غلاف های خارجی زیر بال یا بدنه نصب می شوند وبزرگترین آنها غلاف شناسایی لیزری اشپیل (سوزن ) -2ام (Shpil -2m ) است که 6 متر طول دارد و میتواند محوطه ای به طول چهار برابر ارتفاع پروازی هواپیما را بکاود. این غلاف را می توان در شب و روز و در شرایط جوی مساعد با وضوح بسیار بالا ی 25 سانتیمتر به کار گرفت وسپس داده های آنرا به زمین مخابره نمود یا روی فیلم ضبط کرد که در اینصورت امکان ظاهر کردن آن در هنگام روز پرواز وجود دارد. به جای این غلاف می توان از غلاف جاسوسی الکترونیکی تانگاژ با پهلوهای صاف در جایگاه مرکزی زیر بدنه استفاده کرد.
اخرین نوع از غلاف های قابل حمل su -24MR غلاف کشف کننده تشعشعات رادیو اکتیو افیر (انتشار) –1ام(Efir-1M) است که دارای دو سنجشگر جداگانه می باشد هر سنجشگر این سیستم از زاویه ی کاوش 120 درجه برخوردار بوده و می تواندمیزان آلودگی رادیو اکتیو زمین و هوا را از ارتفاع 500 متری ( 1640 پایی ) تعیین کرده و آن را روی نوار ضبط نماید یا بطور مستقیم به زمین مخابره کند این غلاف 3 متری بطور معمول در جایگاه خارجی زیر بال متحرک است به همراه یک جفت موشک هوا به هوای گرمایاب aa.s ) r-60 افید).
در جایگاه قرینه آن در سمت چپ و مخازن خارجی 3000لیتری در جایگاههای داخلی حمل می شود .در مورد موشک کوتاه برد
R 60 گفتنی است که شرکت اوکراینی آرسنال چندی پیش توسعه نوعی جستجوگر بهینه سازی شده با نام UA-90را برای این موشک ساخت
مولنیا اعلام نمود که توانایی درگیر شدن با هدف را از تمامی سمتها all aspect – از جمله روبرو – به آن می بخشد انواع پیشین R-60 از این توانایی برخوردار نبوده و محدوده عمل آنها محدود به نیمکره پشت هدف می گیرد .ادعا می شود که موشکهای مجهز به UA-90 که با جریان هوا خنک می شود به بیشترین برد 10 کیلومتر در نیمکره جلوی هدف ( که تشعشعات فرو سرخ آن به میزان قابل توجهی کمتر از پشت است ) دست یافته اند در حالی که R-90 دیگر روی جنگنده های خط مقدم نیروی هوایی روسیه نصب نمی شوند ولی همچنان سلاح دفاعی اصلی هواپیماهای ضربتی این نیرو بشمار می رود و فراهم آوردن امکان درگیری از روبرو (head-on-engagement) برای واحدهای su-24 و su-25 با استفاده از نوع بهینه سازی شده
R-90 به میزان قابل توجهی توانایی دفاعی خدمه آنها را افزایش می دهد . سنجشگرهایی که امکان مخابره مستقیم داده های خود به زمین را دارند آنها را به مجموعه پیشرفته و کارآمد گیرنده کشف رمز کننده و پردازنده پاسرییدنیک ( به معنای واسطه ) ارسال می کنند که از دوازده کامیون تشکیل شده است این مجموعه می تواند داده های رسیده از یک ماموریت را بطور متوسط 20 دقیقه پس از فرود کشف رمز وپردازش کرده و همچنین ظرف 24 ساعت 18000متر فیلم را ظاهر کرده و 2000 عکس چاپ نماید .
مجموعه ناوبری NK-24MR از
رادار احتراز از عوارض زمین رلییف ( عوارض زمین )
ارتفاع سنج رادیویی A-035 ایمپولس (تحرک ) سیستم ناوبری داپلر DISS-7 سیستم ناوبری اینرسیایی MIS-P کامپیوتر دیجیتال orbita -10-058r خلبان خودکار sau-6 م همچنین سیستم های کمک ناوبری شامل RSBN-6S shoran ll.s و قطب نمای رادیویی ARK-15M تشکیل شده است .
سیستم دفاعی یکپارچه کارپاتی این هواپیما شامل گیرنده های هشدار راداری SPO-15 بریوزا (درخت توس ) گیرنده هشدار دهنده پرتاب موشک MAK-UL اخلالگرهای فعال l-101G یا L 102G گران – اف و پخش کننده های چف / فیلر APP-50A آفتامات – اف و واحد کنترل ارسال پارازیت نئون – اف می باشد . هواپیمای فنسر – یی که در هر دو حالت بدون جایگاههای زیر بال یکپارچه شده با تیغه های روی بال دیده شده اند از
کاناپی به پشت تقریبا غیر قابل تشخیص از فنسر – دی می باشد .
مشخصترین تفاوت خارجی فنسر – یی حمل یک مبدل حرارتی و پرظرفیت برای خنک کردن سیستمهای گوناگون این هواپیمای شناسایی است گفته می شود که فنسر – یی فاقد توانایی ضربتی انواع استاندارد SU-24 می باشد ولی توانایی سوختگیری هوایی را حفظ نموده است .
منبع:
صنایع هوایی