در ماه جمادی الاول سال ششم هجری شخصی به نام عینیه بن حصن با جمعی از قبیله غطفان گله شتری را که در چراگاه مدینه می‌چرید غارت کرد و نگهبان آن را کشت و زن مسلمانی را به اسارت برد.
سلمه بن عمرو که به قصد شکار از مدینه بیرون آمده بود، جریان را دید و فورا روی بلندی سلع آمد و مسلمانان را به یاری خود طلبید.

پیامبر نخستین کسی بود که فریاد استمداد سلمه را شنید و با فرا خواندن یارانش به تعقیب دشمن پرداخت. مسلمانان در منطقه‌ی ذی‌ قرد به دشمنان رسیدند و پس از یک درگیری مختصر و شهادت چند نفر از مسلمانان و کشته شدن چند تن از دشمنان، توانستند تعدادی از شترهای غارت شده و زن اسیر را پس بگیرند.
مسلمانان پس از پنج روز به سوی مدینه بازگشتند و دشمنان نیز به قبایل غطفان پناهنده شدند.

منابع:

• فروغ ابدیت، ج2، ص571
• سیره ابن هشام، ج3، ص292