پس از پایان
نبرد احد، مسلمانان به
مدینه بازگشتند و شب سختی را گذراندند چرا که از یک طرف، از بیشتر خانه‌ها صدای ناله و نوحه‌سرایی بازماندگان بلند بود و از طرفی احتمال شورش منافقان و یهودیان ضد اسلام و مسلمانان وجود داشت به همین جهت پیامبر از سوی خداوند مأموریت یافت فردای همان شب دشمن را تعقیب کند.
بر این اساس تمام کسانی که دیروز در احد بودند حق داشتند در تعقیب دشمن شرکت کنند. پیامبر
ابن ام مکتوم را جانشین خود در مدینه قرار داد و پرچم لشگر را به دست
علی علیه السلام داد.
سپاه اسلام در
حمراء الاسد که 8 فرسخی مدینه بود استقرار پیدا کرد و پیامبر دستور داد در تمام منطقه آتش روشن کنند تا دشمن تصور کند که نیروی فراوانی برای دفاع از اسلام حضور دارند.
معبد خزاعی رئیس قبیله خزاء با اینکه مشرک بود، به منظور حمایت از پیامبر از حمراء الاسد عازم روحا، مرکز ارتش قریش، شد و در دیدار با
ابوسفیان به او گفت:« ای ابوسفیان! محمد در حمراء الاسد با افرادی آمده که چهره‌های آنان از شدت خشم بر افروخته شده و من تا کنون در عمرم چنین چهره‌هایی ندیده‌ام.»
ابو سفیان نیز با شنیدن گزارش معبد خزاعی از حمله به مدینه منصرف شد و راه مکه را در پیش گرفت.
منابع:
- طبقات کبری ابن سعد، ج2، ص49
- سیره ابن هشام، ج2، ص108
- فروغ ابدیت، ج2، ص492
- مغازی واقدی، ج1، ص338
