اعراب جاهلیت نذرهای عجیبی می‌کردند؛ مثلا ابوسفیان پس از جنگ بدر نذر کرده بود که تا انتقام کشتگان قریش را از مسلمانان نگیرد به همسر خود نزدیک نشود. به همین جهت برای ادای نذر خود ناچار شد دست به حمله بزند. با دویست نفر حرکت کرد و با راهنمایی سلام بن مشکم، رئیس یهودیان بنی النضیر، که در خارج مدینه زندگی می‌کردند، خون مسلمانی را ریخت و در منطقه عریض، نخلستانی را آتش زد.

خبر این حادثه به سرعت به پیامبر رسید.
پیامبر با تعدادی از مسلمانان از مدینه خارج شد و به تعقیب دشمن پرداخت ولی ابوسفیان و سربازانش از چنگ مسلمانان گریخته بودند. فقط کیسه‌هایی از سویق (غذائی که از آرد و خرما درست می شود) از آنها به جا مانده بود که مسلمانان آن را تصاحب کردند.
به همین جهت این غزوه را غزوه السویق نام نهادند.

منابع:

• مغازی واقدی، ج1، ص181