محمد بن مسلم می گوید:« روزی در خدمت
حضرت امام محمد باقر علیه السلام بودم که فرزندش، جعفر، وارد شد در حالی که یک چوب دستی در دست داشت.
حضرت باقر علیه السلام فرزندش را در آغوش گرفت و فرمود:«پدر و مادرم به فدایت که اهل لهو و بازی نیستی.»
آن گاه فرمود:« ای محمد بن مسلم، او بعد از من، امام توست. به او اقتدا کن و از نور دانش او بهره بگیر. سوگند به خدا او همان صادق است که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم برای ما وصف فرموده است. شیعیان او در دنیا و آخرت پیروز و دشمنانش ملعون اند.»
سپس فرمود:«هر چه می‌خواهی از او سئوال کن.»
من پرسیدم:«منشا خنده از کجاست؟»
امام صادق علیه السلام پاسخ فرمود:«خاستگاه عقل و اندیشه، دل و قلب است، خاستگاه اندوه، کبد است؛ نفس از ریه، و خنده از طحال بر می‌آید.»
