عزی یکی از دو بت معروف قبیله
قریش و اعراب در دوره جاهلیت بود. بت دیگر
لات نام داشت و قدیمیتر از اّن بود. اعراب بت پرست این دو را دختران خدا میدانستند و قریشیان عدهای را به خدمتگزاری آنها گمارده بودند که به آنها «اسقام» میگفتند.
اعراب جاهلیت لات و
مناة را بزرگترین بتها میدانستند؛ اما قبیله قریش عزّی را مهمتر از آن دو میدانست؛ قبیله
ثقیف، لات را و
اوس و
خزرج، مناة را.
مردم برای این بتها هدیه و قربانی میبردند و به آنها تمسک میجستند.
در قرآن نیز نام لات و و مناة آمده است: «
أفرأیتم اللات و العزّی، و منوة الثالثة الاخری، الکم الذکر و له الانثی، تلک اذا قسمة ضیزی »؛ « به من خبر دهید آیا لات و عزی و مناة که سومین آنهاست ( دختران خدا هستند )؟!، آیا سهم شما پسر است و سهم او دختر؟! ( در حالی که به زعم شما دختران کم ارزشترند؟! ) در این صورت این تقسیمی ناعادلانه است.» ( سوره نجم، آیه 19-22 )
همهی این بتها بعدها توسط
پیامبر اسلام از بین رفتند.
منابع:
لغت نامه دهخدا به نقل از فرهنگ دکتر معین/ معجم البلدان..