بعد از ورود
اهل بیت به
مدینه،
بنی هاشم در سوگ
سیدالشهداء به شدت محزون و غمگین شدند و سه سال برای امام نوحه سرایی و عزاداری کردند. اصحاب سالخورده
رسول خدا صلی الله علیه و آله، مثل «مسور بن مخرمه» و «
ابوهریره» و دیگران، پنهانی می آمدند، ندبه و گریه آنان را میشنیدند و در سوگ حسین علیه السلام میگریستند.
منابع:
- قصه کربلا، ص 549.
- حیاة الامام الحسین، ج 3، صفحه 428
مراجعه شود به: