عامه مردم به نوعی دیگر از گردهم آیی افراد اطلاق می‌گردد که در مقایسه با
انبوه خلق روابط نسبتاً پایدارتری بین آنها بر قرار است. در اینجا هم سرکار ما با شبه
گروه است و هنوز به گروه واقعی دست نیافته‌ایم .
در عامه مردم هدف قبلی از عوامل اصلی تشکل افراد است و اعمال و رفتار افراد نیز بر نظم و تفکر عقلائی استوار است بنابراین ولی در عین حال روابط نسبتاً قوی و نیروی پیوند بخش و تداوم کنش های متقابل حاصل نگشته است بنابراین عامه مردم ضمن دارا بودن ویژگیهایی که آنرا به گروه حقیقی نزدیک می‌کند به دلیل روابط سست و ناپایدار اعضایش , نمی‌تواند به صورت یک
گروه اجتماعی حقیقی محسوب شود.
نمونه‌هایی از عامه مردم را می‌توان در جماعتی که برای شنیدن یک سخنرانی در مکانی جمع شده‌اند یا تماشاگران یک مسابقه ورزشی در ورزشگاهی ذکر نمود گاه حتی شنوندگان برنامه‌ای خاص از
رادیو یا
تلویزیون را نیز می‌توان در این رده قرار داد .
ویژگیهای عامه مردم به قرار زیر است :
- تشکیل عامه مردم اتفاقی و ناگهانی نیست بلکه زمینه‌های قبلی دارد.
- جماعت متشکل تر از انبوه خلق است.
- تشکیل این پدیده در ارتباط با هدف و قصد افراد شرکت کننده است .
- زمینه عاطفی مشترکی بین افراد وجود دارد.
- در این پدیده فرصت تلقین پذیری کمتری نسبت به انبوه خلق وجود دارد.
