اینکه کلیه ریبوزومها از زیرواحدهایی تشکیل شده اند که براحتی از هم جدا می‌شوند می‌تواند نشانه آن باشد که در بعضی از مراحل سنتز پروتئین زیرواحدهای فوق از هم جدا می‌شوند. با تحقیقاتی که بر روی کلی‌باسیل و مخمر صورت گرفت نشان داده شد که زیرواحدهای ریبوزومها مرتباً متصل و از هم جدا می‌شوند. برای تایید این موضوع از سلولهایی که در محیط ایزوتوپ سنگین کشت داده شده بودند استفاده و ملاحظه شد که بلافاصله پس از آنکه این سلولها در محیط سبک قرار می‌گیرند،‌ ریبوزومهای دورگه ای (S 50 سنگین S/ 30 سبک یاS 50 سبکS/ 30سنگین ) در محیط یافت می شوند. این تعویض زیر واحدها با سرعت زیادی انجام می‌شود بطوریکه می‌توان گفت که در هر چرخه سنتز یک پلی‌پپتید، یکبار زیرواحدها از هم جدا می‌شوند. تایید بیشتر این نظریه با مطالعه سنتز پروتئین در لوله آزمایش بدست آمد. بدین ترتیب که سرنوشت ریبوزومهای سنگینی که به محیط واجد مقادیر زیادی ریبوزوم سبک اضافه می شدند بررسی می‌شد. ظرف یک دقیقه یا کمتر ( زمان لازم برای سنتز یک زنجیره پلی‌پپتیدی کامل ) تقریباً کلیه ریبوزومهای سنگین ناپدید و همزمان ریبوزومهای دو رگه ظاهر می‌شوند (شکل 1 ).

تبادل اجباری زیرواحدها در حین سنتز پروتئین بکمک آزمایشاتی که در لوله آزمایش با آنتی بیوتیک اسپارزومایسین انجام گرفت نیز تایید شد. این آنتی بیوتیک که بیوسنتز پروتئین را در مرحله طویل شدن زنجیره پلی پپتیدی متوقف می‌کند مانع تبادل زیر واحدهای ریبوزومی می‌شود.

بیوسنتز زنجیره پلی‌پپتیدی از انتهای آمین شروع می‌شود

در یک زنجیره پلی‌پپتیدی همواره دو انتهای آمین و کربوکسیل وجود دارد. در انتهای آمین اسید آمینه‌ای که گروه آمین و در انتهای کربوکسیل اسید آمینه‌ای که گروه کربوکسیل آن آزاد است وجود دارند. سنتز پروتئین در اثر افزایش تدریجی یک اسید‌آمینه به انتهای آمین شروع می شود و آخرین اسید آمینه اضافه شده انتهای کربوکسیل را تشکیل می‌دهد ( شکل).

برای اثبات این موضوع آزمایشاتی با استفاده از رتیکولوسیتهای در حال سنتز هموگلوبین انجام شد. بدین ترتیب که چنانچه در مدت کوتاهی در محیط این سلولها اسیدهای آمینه نشان‌دار قرار داده شود و بلافاصله زنجیره‌هایی که تازه سنتز آنها تمام شده است جدا شوند ملاحظه می شود.

که هر چه زمان نشان‌دار شدن نسبت به زمان لازم برای کامل شدن زنجیره کمتر باشد احتمال وجود رادیواکتیو در انتهای کربوکسیل بیشتر از انتهای آمین خواهد بود (شکل)

ضمناً میزان رادیواکتیویته از انتهای آمین به سمت انتهای کربوکسیل بتدریج افزایش می‌یابد.