شیخ الاسلام

«907 - 1145 ق / 1501 - 1732 م«

شیخ الاسلام یا آخوند در خانه خود به دعاوى شرعى و امر به معروف و نهى از منکرات مى‏رسید. طلاق شرعى را نیز در حضور او مى‏دادند و ضبط مال غایب و یتیم اغلب به او رجوع مى‏شد. شیخ الاسلام از شاه همه ساله مواجب داشت »حدود 1100 تومان معادل 220 میلیون تومان امروز« و مانند قاضى اصفهان با فرمان مخصوص شاه معین مى‏شد، و در مجلس، زیر دست صدر ممالک مى‏نشست. ولى صدور و شیخ الاسلام در مجالس میمهانى شاه حاضر نمى‏شدند، زیرا شاه در این گونه مجالس به میهمانان خود شراب مى‏خورد، و حضور علماى روحانى در آنجا مناسب نبود!
سانسون در کتاب خود، مقام شیخ الاسلام را سومین مقام روحانى ایران دانسته و مى‏نویسد که او سالى پنجاه هزار لیور ]پول فرانسه در آن عهد[ مقررى داشته، تا در زندگى تنگدست نباشد و به رشوه گیرى و حکم ناصواب دادن مایل نشود.