*شرکت IBM اولین پروتکل شبکه سازی را که انتقال همزمان دودویی (BCS) نام داشت در دهه 1960 بوجود آورد.سپس پروتکل / نظارت همزمان داده ها (SDLC) / جانشین آن گردید که راه را برای برقراری ارتباط کامپیوتر های سراسر جهان فراهم آورد ، از طرفی ناسازگاری تجهیزات سخت افزاری و عدم تمایل دولت آمریکا در انحصار سازی شبکه به یک شرکت خاص ، سایر شرکتهای کامپیوتری را با مشکل روبرو کرده بود
*در سال 1969 پروژه تحقیقاتی و پیشرفته ARPA توسط وزارت دفاع آمریکا به عنوان یک شبکه آزمایشی بکار گرفته شدکه بر مشکلات مطرح در آن زمان فائق آمد.نتیجه این طرح مهندسی شبکه ای بود که ARPA net نام گرفت. این شبکه سیستمهای چهار دانشکده را که کارهای تحقیقاتی دولتی انجام می دادند را به هم وصل کرده بود.تا سال 1973 پروتکلی برای اتصال انواع مختلف شبکه وجود نداشت تا اینکه در همین سال و در راستای تکمیل پروژه ARPA مؤسسه تحقیقاتی استنفورد ( یکی از چهار دانشکده مذکور ) پروتکل “ نظارت بر مخابرات “ یا همان پروتکل اینترنتی TCP/IP را بوجود آورد. ارتباط دانشگاه ها، نمایندگی های دولتی و پیمانکاران دولتی با یکدیگر گسترش پیدا کرد و اینترنت را شکل دهی نمود. در اواسط دهه 1980 وب جهانی بوجود آمد و توسعه اینترنت به سوی محله های تجاری (.COMها) کشیده شد. امروزه اینترنت مشهورترین شبکه گسترده (WAN) دنیا است.به جهت اینکه استاندارد واحدی در زمینه شبکه های در حال کار در سرتاسر دنیا وجود داشته باشد نیاز به یک الگوی واحد میباشد که به
الگوی مرجع OSIمشهوراست که مکانیزم لایه بندی شبکه را معین میکند.
*هر چند بکارگیری شبکه های بی سیم ( Wireless ) روز به روز در حال گسترش است اما در اغلب شبکه های LAN در حال حاضر از کابل شبکه به عنوان رسانه شبکه استفاده می کنند. بکارگیری فیبر نوری هم انتخاب دیگری است که روز به روز بر محبوبیت آن افزوده می شود. به عناون مثال ، اتصال بین دو ساختمان مجاور بهتر است از طریق فیبر نوری برقرار شود تا کابل مسی که این به بحث تقلیل
Attenution در خود کابل ارتباط دارد با این وجود استانداردهای خاصی همانند استاندارد
AWG در این زمینه وجود دارند