شاگردان و اصحاب
حضرت امام زین العابدین علیه السلام به طبقه های مختلفی تقسیم می شوند. در این باره چند گونه روایت وجود دارد:
امام موسی بن جعفر علیه السلام فرمود:
هنگامی که قیامت بر پا می گردد، منادی پروردگار اصحاب
پیامبر و ائمه هدی علیهم السلام را یکایک صدا می زند تا نوبت به حضرت سجاد علیه السلام می رسد. منادی ندا می‌کند:« کجایند حواریون علی بن الحسین علیه السلام؟» در پاسخ او جبیر بن مطعم، یحیی بن ام طویل، ابو خالد کابلی و سعید بن مسیب بر می‌خیزند.
حضرت صادق علیه السلام نیز فرمود:« بعد از
امام حسین علیه السلام چهار نفر از اصحاب امام سجاد بودند که مرتد نشدند: ابوخالد کابلی، یحیی بن ام طویل، جبیر بن مطعم و جابر بن عبدالله انصاری، و بعد مردم ملحق شدند و زیاد شدند.
از سوی دیگر در تاریخ اصحاب و شاگردان حضرت سجاد حدود یکصد و هفتاد نفر ذکر شده است.
با توجه به چند روایتی که نقل شد می‌توان چنین جمع بندی کرد که صرف نظر از اصحاب عام امام که از جلسات درس و فرمایشات او بهره می‌بردند، سرآمد اصحابش عبارت بودند از:
منابع:
- الاختصاص تالیف شیخ مفید ص 8
- بحارالانوار، ج 46، ص 144، حدیث 28 و ص 144 حدیث 29 و ج 7، ص 284
مراجعه شود به:
