سیر انسان کامل از نظر عرفا

چقدر عرفا عالی و زیبا می‏گویند ، وقتی سیر انسان کامل را مشخص می‏کنند می‏گویند :



دیگر بهتر از این نمی‏شود سخن گفت .

اولین سفر ، سفر انسان به سوی‏ خداست ، تا انسان از خدا جداست همه حرفها پوچ است . وقتی که به ذکر خدا رسید و خدا را شناخت و خودش را به خدا نزدیک احساس کرد و خدا را با خود احساس کرد ، همراه خدا به سوی خلق خدا بازمی‏گردد .

چنین انسانی برای نجات خلق خدا ، در میان‏ خلق خدا حرکت می‏کند و برای حرکت دادن خلق خدا و نزدیک ساختن آنان به‏ خدا کوشش می‏کند .

اگر بگوئیم که سفر انسان از خلق است به سوی خدا ، و همانجا می‏ماند ، انسان را نشناخته‏ایم و اگر بگوئیم انسان بدون اینکه خودش به سوی خدا حرکت کند ، باید به سوی انسانها برود مثل مکتبهای مادی انسانی امروز برای نجات انسانها هیچ کاری از او ساخته نیست و دروغ مطلق است.

کسانی‏ توانسته‏اند انسانها را نجات دهند که اول ، خودشان نجات پیدا کرده‏اند . مگر نجات انسانها یعنی چه ؟

نجات انسانها از چه چیز ؟

از اسارت‏ طبیعت ؟

از اسارت انسانهای دیگر که معنایش " آزادی انسان از انسان " است ؟

منبع :انسان کامل
شهید مطهری
صفحه 97