سیاهگوش Lyn (وشق)

مقدمه

این صورت فلکی در سال 1687 بوسیله یوهانس هولیوس بوجود آمد تا قسمتهای خالی جنوب غربی دب اکبر و صورت فلکی مجاور آن یعنی شیر کوچک را که همزمان برای آن نقشه تهیه می‌نمود، بپوشاند. او ستارگان ضعیف این منطقه را وقتی معرفی کرد که نوشت: اگر بخواهیم آنها را رصد کنیم باید چشمانی همچون سیاهگوش داشته باشیم و به هیمن لحاظ این مجموعه نام سیاهگوش یا گربه وحشی شب را به خود گرفت. هر چند که صوررت فلکی سیاهگوش منطق وسیعی از آسمان را می‌پوشاند اما دارای اجرام عمقی کمتری است که بتوان با تلسکوپهای آماتوری آنها را دید. یکی از درخشنده‌ترین آنها ستاره شماره 10 دب اکبر است که در کاتالوگ منتشر شده بوسیله جان فلامستید در سال 1725 از آن به عنوان ستاره‌ای از دب اکبر نام برده شده.
زمان رسیدن به نصف النهار: 15 اسفند مساحتش 545 درجه مربع می باشد.

ستاره‌ها

ستاره آلفای سیاهگوش دارای طیف K7III با قدر 3.1 و فاصله 165 سال نوری است. ستاره 38 سیاهگوش ، دومین ستاره درخشان از نوع F5V و قدر 4.0 به فاصله 46 سال نوری می‌باشد.

اجرام عمقی آسمان

NGC2683 یک کهکشان مارپیچ قدر 10 است که ما آن را در لبه این صورت می‌بینیم.

مباحث مرتبط با عنوان

• افسانه‌های صورتهای فلکی
• تلسکوپ
• خوشه ستاره‌ای
• دایرة البروج
• دوربین دوچشمی
• رصد آسمان شب
• ستاره
• سحابی
• صور فلکی
• طیف ستارگان
• قدر ستارگان
• کره سماوی
• کیهان شناسی