حضرت
امام خمینی و بنیان گذار
جمهوری اسلامی در 14 خرداد ماه 1368 در طهران رحلت نمودند.
ایشان پس از یک دوره کوتاه بیماری و پس از یک جراحی در بیمارستان بقیه الله دار فانی را وداع نمود. حضرت امام پس از در گذشت
حضرت آیت الله بروجردی به مخالفت با سیاست های طاغوت برخاست و در
قیام 15 خرداد 1342 دستگیر و روانه
طهران و زندانی گردید، پس از مدتی آزاد و به شهر مقدس
قم مراجعت نمود. در قضیه تصویب
کاپیتولاسیون (مصونیت مجرمین آمریکائی در ایران) با سخنرانی مهم و آتشین در مسجد اعظم قم دستگیر و به
ترکیه و سپس به
عراق تبعید گردید.
ایشان در سال های اقامت در عراق همچنان رهبری مبارزه با
رژیم پهلوی را به عهده داشته و در سال 1357 با هماهنگی رژیم پهلوی به
رژیم بعث عراق، ایشان ناگزیر از خروج از عراق شده و با عزیمت به پاریس مبارزه و
انقلاب امام را وارد مرحله اساسی نمود.
با اقامت حضرت امام در
پاریس و انعکاس سخنان و نقطه نظرات ایشان در رسانه های غربی رژیم پهلوی در ضعف و انزوا قرار گرفته و با رهبری هوشمندانه و دقیق ایشان انقلاب اسلامی مردم ایران با خروج
شاه و خانواده سلطنتی از ایران به روزهای اوج خود نزدیک گردید.
با مراجعت رهبر فقید ایران در
12 بهمن 1357 و هدایت انقلاب از نزدیک، صبح پیروزی در
22 بهمن ماه 1357 دمید و مردم ایران شاهد پیروزی را در آغوش گرفته بود.
با انحلال رژیم سلطنتی و پایان حکومت 57 ساله و ستمکارانه پهلوی، حضرت امام جمهوری اسلامی ایران را با آرای قاطع مردم بنیان نهاد. از 22 بهمن 1357 تا 14 خرداد 1368 حضرت امام همچنان رهبری انقلاب را به دوش کشیده و انقلاب و کشور را در حوادث خطرناکی و توطئه های گوناگون و
جنگ 8 ساله تحمیلی عراق و تحریم ها به سلامت و به خوبی رهبری نمودند.
ایشان در روز 14 خرداد ماه 1368 به ملکوت اعلی شتافت.