دید کلی
زیستکره به بخشی از
کره زمین اطلاق میشود که
حیات در آن وجود دارد. در حالی که
جو ، پوششی است گازدار که بخش جامد زمین ، پوسته صخرهای آن را تشکیل میدهد، زیستکره پوشش زنده زمین را تشکیل میدهد. وجود زیستکره به بخشی از
انرژی خورشید بستگی دارد که به کمک
فتوسنتز قابل تبدیل است.
پیدایش
تشکیل زیستکره ، احتمالا دو میلیارد سال قبل و به آغاز تکامل موجودات دریایی برمیگردد که قادر به تثبیت انرژی خورشیدی در
ترکیبات آلی و متلاشی کردن
مولکول آب و رها کردن
اکسیژن بودند. این اکسیژن که میلیونها سال انباشته شد، تدریجا جوی به وجود آورد که میتوانست زیانبارترین
پرتوهای خورشیدی را منحرف کند یا تغییر دهد.
گونههای جدید
گیاهان و موجودات که از طریق
تنفس میتوانستند انرژی بیشتری به دست آوردند، تکوین یافتند و
فرآیندهای اکسیژن سازی را تسریع کردند. جریان تکامل به مجموعهای از گیاهان و حیوانات مربوط به یک سیستم زندگی مشترک ، روی خوش نشان داد. این مجموعه نه تنها
انرژی و
مواد غذایی معدنی لازم برای فرآیندهای زندگی را فراهم آورد، بلکه همواره آنها را بازسازی و تجدید کرد، اکسیژن زیادتری آزاد و امکان
تثبیت انرژی فراوانتر و تقویت بیشتر حیات را عملی کرد.
فرآیندهای مکمل
105 میلیارد کیلومتر مکعب آب موجود در روی زمین ، هر دو میلیون سال یکبار بر اثر پدیده
فتوسنتز تجزیه میشود و به کمک عمل تنفس مجددا به وجود میآید. انتشار اکسیژن آزاد شده توسط گیاهان به داخل جو ، هر دو هزار سال یک بار تکرار میشود. بطوری که هوایی که شما امروزه تنفس میکنید، ممکن است دارای همان
اتمهای اکسیژنی باشد که
ژولیوس سزار ، امپراتور روم ، در هنگام عبور از
رودخانه روبیکون (Rubicon) آن را از طریق
بازدم به داخل جو فرستاده باشد.
مباحث مرتبط با عنوان