« زیاد بن عریب بن حنظله صائدی» معروف به « ابوعمره » از جمله کسانی بود که محضر
رسول خدا را درک کرده بود و پدرش، عریب، نیز در زمره اصحاب پیامبر به شمار می رفت. ابوعمره در میان مردم به شجاعت و شب زندهداری و تهجد شهرت داشت.
او در
روز عاشورا به شدت میجنگید و بر سپاه
کوفه حمله میکرد و آنها را پراکنده میساخت. آن گاه نزد
امام حسین علیه السلام میرفت و میگفت:« ای پسر احمد، بشارت باد بر تو که به راه رشد، هدایت یافتی و در
بهشت رتبهای والا خواهی داشت.»
ابوعمره سرانجام به دست «عامر بن نهشل» به شهادت رسید.
منابع:
مراجعه شود به: