حکیمه می گوید: «پس از آن که حضرت مهدی علیه السلام متولد شد و او را به پدر بزرگوارش تحویل دادم، امام حسن علیه السلام فرمود: «روز هفتم نزد ما بیا »
به دعوت امام علیه السلام روز هفتم به منزل فرزند برادرم رفتم، پس از عرض سلام خدمت امام علیه السلام نشستم.
امام حسن علیه السلام فرمود: «فرزندم را نزد من بیاور! »
حضرت مهدی علیه السلام را در حالی که در پارچه ای پیچیده شده بود، نزد پدر آوردم.
امام حسن عسگری علیه السلام همانند روز نخست زبان در دهان فرزندش گذاشت، گویا به او شیر می خوراند، آن گاه به او فرمود: «فرزندم سخن بگو! »
حضرت مهدی علیه السلام به یگانگی خداوند شهادت داد و بر محمد و ائمه اطهار علیه السلام از حضرت علی علیه السلام تا پدر بزرگوارش، درود فرستاد، آن گاه این آیه را تلاوت فرمود: «بسم الله الرحمن الرحیم، و نریدان نمّن علی الذین استضعفوا فی الارض و نجعلهم ائمه و نجعلهم الوارثین، و نمکّن لهم فی الارض و نری فرعون و هامان و جنود هما منهم ما کانو یخدرون » (قصص: 5) ؛
آن گاه امام حسن علیه السلام فرمود: فرزندم! بخوان از آنچه خداوند بر پیامبران و رسولانش فرو فرستاده است، پس حضرت مهدی علیه السلام شروع کرد به تلاوت کتاب های
پیامبران پیشین، از آدم به بعد را آغاز کرد تا به قرآن پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم رسید.
منابع: بحارالانوار، ج 51، ص 3، حدیث 27 ---------- کمال الدین
مراجعه شود به:
روز اول ولادت امام زمان عج
