پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به دلیل علاقه‌ای که به همسر با وفای خود،
حضرت خدیجه، داشت، به دوستان و نزدیکان او نیز احترام می‌گذاشت.
در این باره به چند روایت تاریخی توجه کنید:
روزی زنی پیر و از کار افتاده نزد پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم رفت. رسول خدا با او مهربانی کرد و با ملاطفت ویژه ای از او پذیرایی فرمود. پس از رفتن او،
عایشه پرسید:« او چه کسی بود که این چنین با او رفتار کردی؟»
پیامبر فرمود:« این زن در زمان حیات خدیجه، با او رفت و آمد داشت و پیمان دوستی بسته بود. و خوش پیمانی از نشانه‌های
ایمان است.»
عایشه می گوید:
روزی
هاله، خواهر خدیجه، از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم اجازه ورود خواست. همین که رسول خدا صدای او را شنید، به یاد خدیجه افتاد و رنگ از رخسارش پرید. بعد فرمود:« آه خدایا، هاله آمده.»
حسانه یکی از دوستان خدیجه بود که پیامبر پس از فوت خدیجه، گاه گاه به او سر می‌زد و احوال او را جویا می شد. گاهی که هدیه ای به پیامبر داده می‌شد، می‌فرمود: بخشی از آن را برای فلانی ببرید. او دوست خدیجه بود.
منابع:
- بحارالانوار، ج16، ص8
- اسدالغابه، ج7، ص 285و64
مراجعه شود به:
