حضرت امام حسین علیه السلام می فرماید:
از پدرم
امام علی علیه السلام درباره رفتار
رسول خدا در خانه سئوال کردم. در پاسخ فرمود:
هرگاه پیامبر به خانه می آمد، اوقات خود را به سه بخش تقسیم می کرد: یک بخش برای خدا (عبادت)، بخشی برای اهل خانه و بخشی دیگر برای خودش؛ و این بخش را که برای خود قرار داده بود بین خودش و مردم تقسیم می کرد.
پیامبر این وقت را ابتدا با اصحاب خاص و سپس با توده مردم می‌گذراند (و به امور آنان رسیدگی می کرد.) شیوه‌ی پیامبر این بود که در زمانی که برای مردم معیّن کرده بود، صاحبان فضل (و کمال) را مقدم می داشت، و به اندازه برتری آنان در دین، به هر یک فرصت ملاقات اختصاص می داد. به خواسته‌های آنها می پرداخت و آنان را به آنچه صلاح و خیرشان بود وا می داشت. با پرسش از احوال و امور مردم، کارهای آنان را اصلاح می کرد و آنچه را که سزاوارشان بود، به آنها می آموخت؛ سپس می فرمود:« آنچه را به شما گفتم به غایبان برسانید و نیاز آن کس را که نمی تواند نیاز خود را بیان کند، به من برسانید، چرا که به راستی، هر کس نیاز نیازمندی را که قادر به بیانش نیست به سلطانی برساند، خداوند گام‌های او را در روز پاداش محکم می‌کند.»
آنان که با انگیزه فرا گرفتن دانش نزد او می آمدند، از پیشگاهش نمی‌رفتند مگر آن که مطالبی آموخته بودند و خود راهنمای دیگران شده بودند.
منابع:
- بحارالانوار، ج16، ص150و151 --- عیون اخبار الرضا
مراجعه شود به:
