دین، گاهی به حق و زمانی به باطل وصف می شود زیرا مجموعه ی عقاید و اوصاف اخلاقی و احکام فقهی و حقوقی، یا حق است یا باطل، یا ممزوج از حق و باطل است. مجموعه ی عقاید و اخلاق و مقررات حق را دین حق گویند و جز آن را دین باطل نامند. خواه باطل محض باشد یا حق مخلوط.
قرآن کریم ره آورد انبیاء را دین حق می داند، چون عقاید و اخلاق و مقررات آن مطابق با واقع است و هر آنچه که مطابق نظام هستی، و محصول خدای سبحان است، حق است.
اسلام، دین الهی است که ره آورد همه انبیاست. چنانکه خداوند فرمود:
ان الدین عند ا… الاسلام.
اسلام، دین حق است که اگر کسی جز آن را انتخاب کند، مقبول خداوند نیست.
دین باطل، ره آورد طاغوت و طاغوتیان است. آنچه که بر مردم
مصر حکومت می کرد، مجموعه ی عقاید و اخلاق و قواعد و مقررات اجتماعی و نظامی و سیاسی غیر الهی و محصول اندیشه ی بشر طاغی بود که امری باطل است و قرآن از آن به دین یاد می کند:"دینکم".