منو
 صفحه های تصادفی
مطلب مرتبط با موضوع :
مباحث ویژه زیست شناسی
تبدیلهای موبیوس
جوشکاری فولادهای زنگ نزن با برق
گزانتوکنیت
کاربر:سلتون
استارت الکترونیک برای لامپ فلوسنت
قطب شمال
چرا ماشینها را روغن کاری می کنیم؟
دشمنی ابو جهل با محمد « ص » از نوجوانی
 کاربر Online
378 کاربر online

دین باطن هر تمدن

تازه کردن چاپ
فرهنگ > الهیات > دین اسلام > شیعه > کلیات > عقاید
(cached)

دین از منظر پروفسور کریشنان



-=پروفسور دکتر سروپالی رادها کریشنان نویسنده چیره دست و فیلسوفی انسان دوست بود، ـ آقای پروفسور، تفاوت های حضور دین در شرق و غرب را چگونه می بینید؟ مهد همه ادیان هندوستان، ایران، فلسطین است. بعدها بعضی از آنها به غرب گسترش یافتند. بنابراین، مسیحیت، دینی شرقی است که نهال آن در مغرب زمین کاشته شده است. کیش هند و بودا محدود به مشرق زمین ماند. دین یهود و اسلام هم به طور برجسته ای شرقی ماندند. اینها را می توان ادیانی کاملاً شرقی دانست. زیرا هم در اصل و هم در مراحل رشد خود، چنین بوده اند.=-



دین در شرق عموماً به فرهنگی روحانی مربوط می شود. در تفکر دینی شرق، خدا عالی ترین صورتی که باید شناخته شود، نیست. بلکه برترین موجودی است که باید درک شود. درواقع دین حاکم بر زندگی روشنایی و ناموس است. اما در مغرب زمین دین پدیده ای اجتماعی و موضوعی مربوط به عامه مردم و اجتماع است. ستونی برای استواری اجتماع و سپری علیه بدعت گزاران است. خدایان ایشان، عادات اجتماعی را تشویق می کنند. دین خود یکی از حقایق جهان است. ایمان به خدا کار دشواری است. لازمه اش قهرمان بودن است. گروه کثیری از ما، دین را همچون صدفی که در کنار راه افتاده باشد ساده می گیرند.

انسان با طرد روح، انسانیت را خواهد باخت. اگر می خواهیم تمدن ما دوام بیاورد، باید از کوردلی و کج اندیشی دست بکشیم و نگذاریم که ارزش های روحانی از افق زندگی انسان ناپدید شود. اگر ما از لحاظ روحانی زنده باشیم، ظرفیت عشق ما پیوسته در حال رشد خواهد بود. در نتیجه، نسبت به دیگران سهلگیر و نسبت به خود سختگیر می شویم. موفقیت در مسائل فنی، برای شخص کافی نیست. بلکه او باید به عظمت روح نیز دست یابد. هر عصری پای بند نوعی ایمان است. عصر ما به علم ایمان آورده است. امروز اکثر ما ماده را ذات هستی و عالم محسوس را بی نقص می دانیم و روان تاریخ انسانی را بر اساس ملاحظات مادی توجیه می کنیم و لایه های عمیق تر شخصیت انسان را مورد غفلت قرار می دهیم و از اینرو پایگاه روحانی خود را دستخوش بحران می کنیم.

ما می توانیم حوزه معلومات خود را بسط دهیم و مرز میان معلوم و مجهول را عقب بزنیم. با این وصف هیچ گاه مجهول به پایان نخواهد رسید و این مرز از میان بر نخواهد خاست. اساساً علم برای خود حدودی دارد. پیشرفت دانش علمی خودش این محدودیت را نشان می دهد. علم، واقعیت ها و روابط متقابل آنها را دنبال می کند. اما نمی تواند جهانی را که توصیف می کند، تبیین کند.

دین، علم نیست و اگر به قلمروی آن تجاوز کرد و خود را به خطر انداخت، خودش مسئول است. تعیین زمان آفرینش مساله ای علمی است و کار دین، بررسی راز آفرینش است.




تعداد بازدید ها: 9787


ارسال توضیح جدید
الزامی
big grin confused جالب cry eek evil فریاد اخم خبر lol عصبانی mr green خنثی سوال razz redface rolleyes غمگین smile surprised twisted چشمک arrow



از پیوند [http://www.foo.com] یا [http://www.foo.com|شرح] برای پیوندها.
برچسب های HTML در داخل توضیحات مجاز نیستند و تمام نوشته ها ی بین علامت های > و < حذف خواهند شد..