از جمله سرمایه‌های زندگی و عوامل خوش‌بختی دوست شایسته است.
حضرت علی علیه السلام ضمن توصیه به مردم برای استحکام پیوند برادری و دوست را بهترین ذخیره در دنیا و آخرت دانسته و می‌فرماید:
«
علیکم بالاخوان فانهم عده فی الدنیا و الاخره الا تسمعون الی قوله تعالی فمالنا من شافعین ولاصدیق حمیم»
«بر شما لازم است که برای خود دوستانی برگزینید؛ زیرا دوستان ذخایر دنیا و آخرت هستند: مگر نشنیدید سخن خدا را دربارة گم‌راهان که در روز قیامت نگرانند و می‌گویند: در این روز نه شفیعی داریم که از ما شفاعت کند و نه دوستی که در کارهایمان همت گمارد.
نقش سازندة دوست خوب، در ارتباط با گروهی خاص از مردم مطرح نیست و همه گروههای سنی، در تمام دوره‌های زندگی می‌توانند از ثمرات آن بهره‌مند گردند؛ اما باید توجه داشت که این موضوع در مورد نسل جوان که در آستانه ورود به زندگی اجتماعی قرار گرفته است از اهمیت بیش‌تری برخوردار است، زیرا شخصیت انسان بیش‌تر در سنین نوجوانی و جوانی شکل می‌گیرد، از این رو حساسیت این دوره از زندگی نسبت به سایر دوره‌ها بیش‌تر است.
نسل نوپا و جوان ما می‌تواند با بهره‌گیری از تجربیات و هنر و خلق و خوی دوستان شایسته و مهارت‌ها و امکانات موجود در وجود خود و محیط زندگی، استعدادهای اجتماعی خود را شکوفا کرده و مجموع نیروها و توان خود را برای آینده‌ای روشن به کار گیرد.
