در بین یازده بازیکن تیم فوتبال ، یک بازیکن استثنایی به نام دروازه بان وجود دارد . او باید از مهارت خاصی هنگام بازی برخوردار باشد . این مهارت به 3 قسمت تقسیم می شود :
انعطاف پذیری و نرمش عضلات (خاصیت ارتجاعی)
دست های محکم و استوار
پاهای قدرتمند و قوی برای رساندن هرچه بهتر توپ به منطقه دفاعی تیم مقابل
مهمترین مسئولیت دروازه بان ، جلوگیری از ورود توپ به دروازه می باشد . همچنین یک دروازه بان باید باهوش و آگاه باشد زیرا توپ از جهت های مختلف (چپ ، راست ، جلو ، عقب و ...) ممکن است او را وادار به واکنش (عکس العمل) نماید . لذا دروازه بان باید از خاصیت انعطاف پذیری اندام استفاده نموده و گاهی اوقات با شیرجه های (دایو) بلند ، توپ را دفع نماید .
اصولا توپ خیلی سریع به طرف دروازه بان می آید و او همیشه باید سعی کند به جای دفع توپ آنرا مال خود سازد و کاملا مهار نماید. برای مهار نمودن صحیح اولا : بدن کاملا باید پشت توپ قرار گیرد . ثانیا : توپ را به وسیله پنجه های دست که از هم باز شده ، باید مهار نمود . زیرا کف دست برای مهار کامل توپ لغزنده و نامطمئن تشخیص داده شده .
بعد از گرفتن توپ آنرا به طرف سینه ببرید و کاملا توپ را مال خود سازید .
برای توپ های زمین سعی کنید پشت توپ قرار بگیرید و قبل از در اختیار گرفتن توپ یکی از زانو ها را روی سطح زمین قرار دهید تا توپ از میان پاهای شما به درون دروازه نرود .
سپس توپ را بر روی سینه بیاورید و یا روی آن بیفتید . زیرا مهاجمین از این فرصت ها ، استفاده شایانی می نمایند .
در موقعیت هایی ، دروازه بان با توپ های بسیار سریع (سرکش) یا توپ های بلند (قوسی) مواجه می شود که مهار نمودن این توپ ها ، نامطمئن به نظر می آید و دروازه بان مجبور است توپ را مشت یا دفع نماید .
مبتدیان عزیز سعی کنند ، مشت کردن توپ را ابتدا با دو دست و سپس با یک دست بیاموزند تا در مواقع ضروری بتوانید از دو راه ممکن ، یکی را انتخاب نمایید .
بدن را کاملا پشت توپ قرار داده و توپ را به همان جهتی که آمده ، مشت کنید . به خاطر بسپارید که اگر بخواهید توپ را به طرفین مسیر پروازش ، مشت کنید . امکان اینکه توپ به دست شما برخورد نکند زیاد است و نتیجتا خطرناک خواهد بود .
دروازه بان در دو موقعیت ، مجبور به دفع نمودن توپ است :
توپ های زمینی سریع ، به طرف گوشه های دروازه .
توپ های هوایی در طرفین دروازه بان و هم سطح با تیرک افقی دروازه .
شیرجه های دروازه بان به طرفین خودش در یک حالت کشش بدنی کامل انجام می گیرد که در این شیرجه ها ، باید از کف دست برای منحرف نمودن توپ استفاده شود . به کار بردن پنجه ها صحیح نمی باشد . زیرا هنگام شیرجه رفتن بدن پشت توپ قرار ندارد .
تنها عمل غلط و اشتباه ، دفع نمودن توپ به طرف بازی در حال جریان است .
در شیرجه های هوایی هم از تکنیک شیرجه زمینی استفاده می شود. با توجه به اینکه هنگام فرود ، اول دست ها به سطح زمین فرود می آید و بعد به ترتیب شانه ، کمر و پاها.
یک دروازه بان فقط در سایه تمرینات مرتب و منظم بدنی می تواند خود را در سطوح بالا تر و بهتر مطرح نماید .
وظیفه دروازه بان تنها دفاع کردن گل نخوردن نیست بلکه او باید خط دفاع و حمله تیم خویش را با توپ هایی که می فرستد تغذیه نماید .
وقتی دروازه بان تیمی سخت تحت فشار خط حمله تیم مقابل قرار می گیرد بهتر است توپ را با ضربه های بلند از منطقه خطر دور نماید . البته ضربه های بلند فقط برای رفع خطر نیست بلکه برای توپ پخش کردن به خطوط میانی و حمله خودی استفاده می شود .
ضربه زدن از نوع شوت زدن به وسیله قسمت روی پا است . برای شلیک ضربه های بلند و پر مسافت پاهای دروازه بان باید از قدرت خوبی برخوردار باشند . هر ضربه بلند دروازه بان ، برای خط حمله تیم خویش می تواند آغازی برای زدن گل به تیم مقابل باشد .
دروازه بان تنها بازیکنی است که می تواند از دست برای پرتاب توپ استفاده نماید . در مواقعی که دروازه بان و مدافعین تیم خودی تحت فشار زیادی قرار ندارند دروازه بان می تواند توپ را با دست برای مدافعین پرتاب نماید . این خود فرصت خوبی برای جا گیری بازیکنان میانی و خط حمله است .
از پیوند [http://www.foo.com] یا [http://www.foo.com|شرح] برای پیوندها.
برچسب های HTML در داخل توضیحات مجاز نیستند و تمام نوشته ها ی بین علامت های > و < حذف خواهند شد..
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
