امیرالمؤمنین علی علیه السلام می فرماید:
روزی رسول خدا من و فاطمه و حسن و حسین را صدا کرد و ظرف بزرگی از غذا را پیش رویمان گذاشت. در آن ظرف مایعی شبیه سکنجبین و انگورهای خشک دانه درشت شهر طائف وجود داشت. ما مشغول خوردن شدیم. کسی پشت در آمد و درخواست غذا کرد. رسول خدا با تندی او را رد کرد و به او فرمود:« دور شو!»
وقتی سیر شدیم، ناگهان باقی غذاها از نظرها ناپدید شد.
فاطمه گفت:« ای رسول خدا، امروز کاری کردید که پیش از آن نمی کردید. کسی را که غذا می‌خواست، رد کردید و اضافه غذاها را بر چیدید.»
پیامبر فرمود:« آن غذا از غذاهای بهشت بود و آن که درخواست غذا داشت شیطان بود و غذای بهشت بر شیطان حرام است.»

منابع:

• بحارالانوار، ج 37، ص 102 ------ مناقب