گروهی از قریشیان در
مسجد پیامبر صلی الله علیه و آله از
علی بن ابی طالب بد میگفتند.
رسول خدا صلی الله علیه و آله در خانه یکی از همسرانش استراحت می کرد که با سر و صدای آنان از خواب برخاست و با رواندازی به طرف آنان آمد. قریشیان با دیدن نشانه های خشم در چهره رسول خدا گفتند:« از غضب خدا و رسولش به خدا پناه می بریم.»
پیامبر فرمود:« شما با علی چه کار دارید؟ چرا علی را رها نمی کنید؟ بدانید که علی از من است و من از علی هستم. هر کس علی را بیازارد مرا آزرده است.»
منابع:
- بحارالانوار، ج 39، ص 312، حدیث 3 -------- امالی شیخ صدوق
مراجعه شود به: