خراج

زمین در اسلام از نظر مالکیت به سه گونه تقسیم می‌شود: زمینی که ملک جامعه است، زمینی که ملک دولت است، و زمینی که ملک شخصی است.
همه زمین هایی که به دست افراد بشر آباد شده و از راه جهاد اسلامی در قلمرو اسلام در آمده باشند ملک جامعه اسلامی شمرده می‌شوند و هیچ‌کس نمی‌تواند آنها را بخرد یا بفروشد. حکومت اسلامی این زمین‌ها را به اشخاص یا مؤسسات ذی‌صلاح می‌سپارد تا از آنها بهره برداری کنند و قسمتی از سود حاصله را در ازای زحماتشان بردارند و قستمی دیگر را به خزانه جامعه اسلامی واریز کنند تا به وسیله حکومت اسلامی صرف مصالح مردم شود.
به این قسمت از درآمد که سهم امت اسلامی است خراج گفته می شود.
این زمین‌ها متعلق به همه مسلمانان است و حکومت اسلامی که مسئولیت حفظ مصالح عمومی را به دوش دارد باید در استفاده بهینه از آنها بکوشد.

منابع:
شناخت اسلام، اثر دکتر سید محمد بهشتی، ص 467.