خارستانها و علفزارها نوعی زمین نیمه خشک را تشکیل می دهند که در آنها علفهای سخت ،
اکالیپتوسهای پراکنده و درختهای
اقاقیا حفظ می گردند . آنها روی هم رفته 65 درصد از 8 میلیون
کیلومتر مربع (3 میلیون مایل مربع) زمین
استرالیا را می پوشاند و صحراهای مرکزی قاره را احاطه می کنند.
بوته زارها و علفزارهای دنیا
بوته زارها و علفزارها در نواحی استوایی شبه استوایی دنیا یافت می گردند . علاوه بر استرالیا نواحی بوته زار و علفزار در جنوب آفریقا ، آمریکای جنوبی و خاورمیانه یافت می شود.
گیاهان سازگار شده
بسیاری از گیاهانی که در بوته زارها و علفزارها یافت می شوند ، گیاهان خشکی زی و بی آبزی هستند ،
گیاهانی که برای زندگی در شرایط بسیار خشک سازگاری یافته اند . بسیاری از این گیاهان پوست کلفت (پوشش خارجی ضخیم) هستند که کمک می کند تا آب کمتری از دست بدهند . آنها ممکن است دارای برگهایی باشند که به شکل سوزنی در آمده اند و این باعث کاهش از دست دادن آب می شود و هم چنین ظاهری ناخوشایند برای حیوانات علفخوار دارد.
حیوانات چرنده
چرندگان طبیعی علفزارها و نواحی دور افتاده استرالیا- که مشابه آنها در قاره های دیگر
گاوها و
گوسفندانند –
کانگروهای قرمز و خاکستری بزرگ هستند که تخمین زده می شود تعدادشان حدود 19 میلیون باشد گاوها و گوسفندان و دیگر چرندگان سم دار در طی 200 سال اخیر وارد استرالیا شده اند. هم چنین فراوانترین حیوان چرنده ای که وارد گشته خرگوشها هستند.
خرگوشها در اکثر نواحی بخاطر مقدار مصرف زیادشان از پوشش گیاهی ، مثل یک آفت عمل می کنند.
علفزارها و خارستانهای استرالیا توسط
کشاورزی و همچنین توسط گونه های مختلف حیوانات که از خارج وارد استرالیا می شوند تهدید به نابودی می گردند . به مدت 000/40 سال بومیان استرالیایی در یک هماهنگی با محیط خود به زندگی مشغول بودند . ورود مهاجران
اروپایی در 200 سال پیش این تعادل ظریف را بر هم زد. مشکلات اصلی ناشی از گوسفند داریهای بیش از حد ، (حدود 130 میلیون گوسفند) که خود موجب چرای بیش از حد بر روی زمینها و علفزارهاست و در نتیجه موجب از بین رفتن آنها می شود و همچنین استفاده بیش از حد آن می باشد . در بعضی جاها چرای بیش از حد حیوانات باعث شده تا لایه بالایی خاک از بین برود و این امر خود منجربه فرسایش خاک از بین برود و این امر خود منجر به فرسایش خاک و تبدیل بوته زارها و علفزارها به صحرا می شود.
گونه های وارد شده
استرالیا از لحاظ جغرافیایی در زمان شکل گیری قاره جدید در میلیونها سال پیش از نزدیکترین توده خشکی جدا شده و از آن زمان همچنان از دیگر خشکی های جهان دور افتاده است . بخاطر این جدایی طولانی مدت ، استرالیا گیاهان و جانوران منحصر بفردی دارد . تمام
پستانداران بومی این ناحیه بجز دینگو از کیسه داران هستند ک شامل کانگروها ، کوالاها و مباتها می شوند.
اروپایی ها حیواناتی را که قبلاَ ناشناخته بودند به استرالیا وارد کردند . خرگوشها در سال 1880 وارد شدند و بسرعت ازدیاد نسل حاصل کردند و در تمام منطقه پخش شدند و
رستنی ها بعضی مناطق را از بین بردند.علفخواران بومی قادر به رقابت با تعداد فراوان خرگوشها نبودند و بنابراین جمعیتشان رو به کاهش گذاشت . شکارچیان خرگوشها – مانند
راسوها،
قاقمها و
روباهها که بطور طبیعی در استرالیا یافت می شدند ، از خارج آورده شدند تا تعداد خرگوشها را کاهش دهند ولی در عوض آنها جمعیت پستانداران و
پرندگان بومی را کاهش دادند.
گسترش صحرا
علفزارها و خارستانهای اطراف دنیا بخاطر فعالیتهای انسان در خطر تبدیل شدن به صحرا قرار دارند . کشاورزی بیش از حد بر روی خاکهای فقیر ، چرای بیش از حد توسط بزها و گوسفندها ، قطع بیش از اندازه درختان سوختی ، و سیستم آبیاری نامناسب همگی منجر به گسترش صحراها می گردند . در طول 50 سال اخیر بیش از 65000 کیلومتر مربع (25000 مایل مربع) از سرزمینهای
آفریقا در جنوب
صحرا تبدیل به بیابان و صحرا شده اند.
همچنین ببنید چند نمونه از خارستانهای جهان:
خارستانهای اتیوپی
خارستانهای کالیفرنیا
خارستانهای شمالی آرژانتین
خارستانهای مدیترانه ای