پس از کشته شدن سران
قریش حمله عمومی آغاز شد.
پیامبر دستور داد که یارانش با تیراندازی از پیشروی دشمن جلوگیری کنند و آنگاه پیامبر با چوب دستی صفوف سربازان خود را منظم کرد و چنین دعا کرد: خدایا اگر این گروه امروز هلاک شوند دیگر کسی تو را عبادت نخواهد کرد. پیامبر مشتی خاک برداشت و به سوی قریش ریخت و فرمود: رو هایتان دگرگون باد. . .
آنگاه پیامبر دستور عمومی داد با حمله عمومی آثار پیروزی در ناحیه جبهه مسلمانان نمایان شد و دشمن که کاملا ترسیده بود پا به فرار گذاشت. پیامبر دستور داد از ریختن خون دو گروه جلوگیری به عمل آید.
1- کسانی که در مکه به مسلمانان نیکی کرده و از آنها حمایت نموده بودند
2- کسانی به اجبار از مکه بیرون آمده بودند و از صمیم دل خواهان اسلام و رسول خدا بودند مانند بیشتر
بنی هاشم مانند
عباس عموی پیامبر
در این نبرد چهارده نفر از مسلمین شهید شدند و هفتاد نفر از قریش کشته شدند و هفتاد نفر نیز اسیر گشتند.
شهدای بدر در گوشه میدان به خاک سپرده شدند و کشته های قریش به دستور پیامبر در میان چاهی ریخته شدند و پیامبر بر سر چاه رفت و نام یکایک سران کفر را بر زبان راند فرمود: آیا آنچه خدای شما به شما وعده کرده بود یافتید؟ من آنچه را خدایم وعده کرده بود درست یافتم.
منابع:
مغازی واقدی، ج1، ص117
- سیره ابن هشام، ج2، ص 706تا708، ج1، ص 628
مراجعه شود به:
