مسئله در باب توانایی معنوی امام بعد از پیغمبر است که عقلاً باید معصوم از خطا و لغزش باشد و ما
حـدیث ثقلین را دلیلی بر این امر میدانیم این حدیث توسط شیعه و سنی بسیار نقل شده است. وقتی که پیامبر صلیالله علیه و آله کتابالله و عترتی را کنار هم میآورد یعنی نوع هدایت آن دو از یک سنخ است. و تمسک به هر دوی آن ها باید از یک سنخ باشد. و تأکید حضرت بر این است که باید مردم این خود را از این دو منبع بگیرند و مرجع آن ها کتاب خدا و عترت باشد. و وقتی که حضرت با این قاطعیت میفرمایند که از این دو منبع دین خود را بگیرید تا هرگز گمراه نشوید یعنی این دو منبع اشتباه ناپذیرند و پیروی و چنگ زدن به آن دو شما را از ضلالت و گمراهی بر حذر میدارد.
منبع: سیری در نهج البلاغه؛ مرتضی مطهری