«حجاج بن سروق جعفی» از شیعیان و اصحاب امیرالمؤمنین علی علیه السلام در کوفه بود. هنگامی که امام حسین علیه السلام از مدینه به مکه هجرت کرد، حجاج به قصد ملاقات با او از کوفه به مکه رفت و با کاروان حسینی همراه شد.
در اوقات نماز مؤذن امام علیه السلام بود و امام در قصر بنی مقاتل، یکی از منزلگاه‌های بین راه مکه تا کربلا، او را به سراغ عبیدالله بن حر جعفی فرستاد تا وی را برای همراهی و یاری‌اش دعوت کند.

در روز عاشورا، آن گاه که آتش جنگ شعله ور شد، حجاج نزد امام آمد، اجازه مبارزه گرفت و به میدان رفت. پس از مدتی مبارزه با صورت و بدنی خون آلود به نزد امام علیه السلام باز گشت و خطاب به او این شعر را خواند:
«جانم فدای تو باد، ای هدایت شده و راهنما! امروز جدت، نبی اکرم، و آن گاه پدرت علی مرتضی را دیدار خواهم کرد، آن کسی که می‌دانیم وصی پیامبر است.»
امام علیه السلام نیز به او فرمود:« آری! من هم پس از شما آنان را ملاقات خواهم کرد.»
حجاج به میدان مبارزه بازگشت و آن قدر جنگید تا شهید شد.

منابع:

• ابصار العین، ص 89 و 91.

مراجعه شود به

• شمارشهدایی که در نبرد های تن به تن به شهادت رسیدند