(1237 ه. ق)
دربار عثمانی که از تصرف سرزمینهای خود ( ارمنستان و کردستان ) توسط نیروهای ایرانی ناراحت بود . به سرداران خود در حوالی مرزهای آذربایمجان دستور داد چون سپاه ایران به همراه فرمانده خود در تبریز به سر می برند به تصرف نواحی از دست رفته بپردازند.
1- حافظ علی پاشا توپراق قلعه را که راه ورود به ایروان بود محاصره کرد .
2- عباس میرزا حسین خان و برادرش را حسن خان سردار را به نجات قلعه به طرف ایروان فرستاد
3- علی رغم کم بودن سپاه ، سرداران ایران توانستند پس از وارد آوردن تلفات سنگین بر سپاه ترک بار دیگر قلعه را به تصرف خود درآورند .
4- علاوه بر این شکست سرداران ایرانی در کردستان و عراق عرب شکستهای سختی بر نیروهای عثمانی وارد آوردند.
5- دولت عثمانی به دنبال شکستهای پی در پی از نیروهای ایرانی تقاضای صلح کردند .
6- شاه ایران به دلیل فتوحات نیروهای خود به سرداران خود دستور داد جنگ را ادامه دهند
7- در این زمان سه ستون از قوای ایران از طریق کردستان و کرمانشاه به بین النهیرین حرکت کردند
8- د راین موضع مرز و با در عراق ظهور کرد و نیمی از افراد سپاه ایران را از پای در آورد شاه ایران د راین موقع مجبور شد تقاضای صلح دولت عثمانی را بپذیرد .
|
|
|
|
