ابوذر غفاری می‌گوید: از پیامبر خدا شنیدم که می فرمود:
اسرافیل بر
جبرئیل افتخار می کرد که من بهتر از تو هستم.
جبرئیل پرسید:« چرا؟»
گفت:« چون از ساکنان
عرش هستم. من‌ام که در صور می‌دمم و نزدیک ترین فرشتگان به خدای تعالی من هستم.»
جبرئیل گفت:« من بهتر از تو هستم.»
اسرافیل پرسید:« چرا؟»
گفت:« چون من امین خدا بر وحی او هستم و فرستاده خدا بر انبیا و مرسلین هستم.
کسوف و
خسوف به دست من است و خداوند هیچ امتی را جز به دست من هلاک نکرده است.»
اسرافیل و جبرئیل اختلاف خود را به سوی خدا بردند. خداوند به آنها وحی فرمود که:« ساکت باشید. به عزت و جلال خودم سوگند، که کسی را خلق کردم که بهتر از شما دوتاست.»
گفتند:« پروردگارا، ما از نور آفریده شده ایم. آیا بهتر از ما کسی را آفریده ای؟»
خدای تعالی فرمود:« آری.» و فرمان داد حجاب‌های قدرت کنار روند. حجاب ها کنار رفت و بر ساق عرش این چنین نوشته شده بود:«
لا اله الا الله، محمد رسول الله و علی و فاطمه و الحسن و الحسین احباء الله » (معبودی جز خدا نیست،
محمد فرستاده خداست و
علی و
فاطمه و
حسن و
حسین دوستان خدایند.»
جبرئیل گفت:« پروردگارا تو را به حق آنها از تو می خواهم که مرا خادمشان قرار دهی.»
خدای تعالی فرمود:« این چنین کردم.»
پیامبر فرمود:«جبرئیل از
اهل بیت است و خادم ماست.»
منابع:
بحار الانوار، ج 26، ص 344، حدیث 17 - ارشاد القلوب، ص 214
مراجعه شود به:
