هنگامی که
امام حسین علیه السلام به (خزیمیه) فرود آمد یک شبانه روز در آن جا توقف کرد، صبح هنگام خواهرش
زینب نزد امام علیه السلام آمد و گفت: ای برادر، تو را به آنچه که دیشب شنیدم آگاه سازم؟
حضرت فرمود: چه شنیدی؟
زینب پاسخ داد: نیمه های شب از خیمه بیرون رفتم که شنیدم هاتفی می گوید: (
الا یا عین فاحتفلی بجهد و من یبکی علی الشهداء بعدی)، (
علی قوم تسوقهم اعنایا یمقدار الی انجاز وعد)؛ یعنی: ای چشم! بکوش و از اشک پر شو، کیست که بعد از من به این شهیدان بگرید.
قومی که مرگ آنها را با خود می برد، چنان چه خدا مقرر نموده تا وعده او تحقق یابد.
حسین علیه السلام فرمود: ای خواهر! هر چه را خداوند مقدر فرموده است، همان خواهد شد.
منابع:
- بحارالانوار، ج 44، ص 372.
- مناقب آل ابی طالب، ج 4، ص 95.
مراجعه شود به:
