متوقف کردن یا به دام انداختن توپهنر دریافت ، نگه داشتن و تحت کنترل در آوردن آن است . مسلما همیشه توپ را در یک ارتفاع یا با سرعت خاص دریافت نمی کنید . ممکن است توپ را از ارتفاع بالا یا پایین در حالت چرخشی یا پرشی دریافت کنید . در تمام این موارد باید بتوانید سریع توپ را کنترل کنید و اجازه ندهید که از شما دور شود .برای انجام این کار می توانید از قسمت کف ، بالا ، داخل ، خارج یا پاشنه پا و همچنین چانه ، ران ، سینه ، شکم و سر در حالت ثابت یا دویدن استفاده کنید .
اولین رمز موفقیت حبس کردن توپ این است که همیشه قسمتی از بدن را که در توقف توپ به کار می برید در حالت آرامش قرار داده و در جهتی که توپ گردش می کند به طرف عقب بروید . زمانی که توپ را توسط پا متوقف می کنید وزن بدن را بر روی پای تکیه گاه منتقل کنید . زمانی که توپ به کفش شما می رسد پای خود را آرام عقب برده و این تماس را به طرف خود جذب کنید . انگشت پا باید به طرف توپ بوده و منطقه تماس را وسیع تر سازد . وزن بدن نیز باید بر روی پای تکیه گاه منتقل شده و بازوان آزادانه برای حفظ تعادل حرکت کنند . تا هنگام گرفتن توپ به آن نگاه کنید . زمانی که توپ را با قسمت خارجی پا متوقف می کنید انگشت را به طرف داخل نگاه دارید .
برای متوقف کردن توپ توسط ران ، ابتدا مطمئن شوید که پای تکیه گاه به درستی بر روی زمین قرار گرفته و ساق پا نیز شل شده باشد . این امر بستگی به مسیر توپ دارد ولی معمولا مجبور به بلند کردن پای دیگر می شوید و در نتیجه ران شما در ارتفاع کمتری قرار می گیرد . اگر ارتفاع توپ از زمین کم باشد نباید ران خود را زیاد بلند کنید . زمانی که در این عمل مهارت لازم را به دست آوردید باید بتوانید توپ را مجبور به اجرای آنچه که می خواهید بکنید .
حقه جالبی وجود دارد که در متوقف کردن توپ توسط سینه به شما کمک می کند: قبل از برخورد توپ به سینه ، ریه های خود را پر از هوا کنید و در هنگامی که توپ به سینه برخورد می کند عمل بازدم را انجام دهید و به طور همزمان بازوان و شانه ها را نیز به طرف جلو بیاورید . چنین همکاری اعضاء بدن شکل صدفی ایجاد می کنند که توپ را در درون خود جای می دهد . اگر توپ به طور عمودی بر روی سینه قرار بگیرد بدن خود را خم کرده و با تقسیم وزن میان هر دو پا تعادل برقرار کنید . بنابراین توپ به سینه شما می چسبد . اگر بخواهید توپ را توسط شانه متوقف کنید می توانید از همانجا آن را به بازیکن تیم خود پاس داده یا جلوی پای خود انداخته و ضربه نهایی را برای جای گرفتن در درون دروازه به آن وارد کنید . فرصت اجرای چنین تاکتیکی معمولا در هنگام پرش به دست می آید .
متوقف کردن توپ بر روی شانه و پایین دادن آن به بازیکن تیم بستگی به آموزش ها و تمرینات همیشگی دارد . هنگامی که توپ به شانه عقبی شما برخورد می کند باید به سرعت چرخیده و توپ را به طرف بازیکن دیگری پیش ببرید . زمانی که قصد متوقف کردن توپ توسط سر را دارید باید بدن خود را زیر توپ در حال سقوط قرار دهید . به یاد داشته باشید در تمام موارد با چشم های باز عمل کنید . زمانی که توپ به پیشانی اصابت می کند پاها را از یکدیگر باز کرده ، ران ها را به طرف جلو برده ، بدن را مستقیم نگاه داشته و بازوان را باز کنید . زمانی که توپ به شانه ها اصابت می کند سر خود را پایین به طرف شانه ها ببرید . موفقیت این عمل در قرار دادن صحیح بدن به زیر توپ است . برای یادگیری این عمل می توانید به تنهایی تمرین کنید . زمانی که به اندازه کافی مهارت به دست آوردید می توانید از شخص دیگری خواهش کنید که توپ را برای شما پرتاب کند . فراموش نکنید که بدون تمرین و عمل نمی توانید موفق شوید .
زمانی که توپ دروازه زمین و کمی دورتر از شما بالا می رود می توانید به وسیله شکم آن را متوقف کنید. برای انجام چنین عملی باید خود را در مسیر توپ نزدیک شونده قرار داده ، پاها را از یکدیگر باز کرده و وزن بدن را میان آن دو تقسیم کنید . بازوان را در طرفین قرار داده و لحظه ای از توپ چشم بر ندارید . زمانی که توپ به شکم اصابت می کند به طرف عقب رفته ، نیرو را جذب کرده و یکی از پاها را به طرف عقب ببرید که در نتیجه آن ساق پا تقریبا در حالت مستقیم قرار می گیرد . به طور همزمان قسمت بالایی بدن خود را به طرف جلو خم کنید به طوری که بدن شکل مقعر پیدا کند .
روش دیگری که در متوقف کردن توپ موثر می باشد انداختن آن توسط پاشنه و مچ پا بر روی قسمت خارج پا است . چنین مانوری نه تنها شما را بر توپ مسلط می کند بلکه قادر به قرار دادن توپ در جلوی بدن برای پاسکاری یا پرتاب به طرف دروازه می کند . وزن بدن نیز باید بر روی پای تکیه گاه منتقل شود . بدن را به طرف جلو خم کنید و برای حفظ تعادل بازوی هم جهت پای تکیه گاه را جلو آورده و بازوی دیگر را آرام به طرف عقب ببرید .
پای تکیه گاه باید موازی با زمین نگه داشته شود و قسمت خارجی مقابل توپ نزدیک شونده قرار گیرد . زمانی که توپ به قسمت خارجی پا برخورد می کند ساق پا را کمی بالاتر آورده و بدن را بیشتر خم کنید . اگر ضربه آرامی به توپ وارد کنید در مسیر نیم دایره ای پیش رفته و در جلوی شما فرود می آیید . در طی اجرای تمام مانور ها باید دائما به توپ نگاه کنید گویا در حال هپنوتیزم کردن آن هستید . برای تبحر در این مانور می توانید توپ را توسط کش یا ریسمان از محلی آویزان کنید . اگر در زمین فوتبال به اجرای تمرینات می پردازید می توانید توپ را از تیر افقیدروازه آویزان کنید . این عمل یکی از مانور های بسیار مهم است زیرا به سرعت زیادی احتیاج دارد .
بالاخره طرز متوقف کردن توپ توسط قسمت بالای پا که بیشتر باله است آموزش می دهیم . شما می توانید چنین تمرینی را به تنهایی انجام دهید . این مانور بسیار زیبا است ولی احتیاج به سرعت ، دقت و تنظیم حرکات در وقت تعیین شده دارد .
مانند همیشه پای تکیه گاه ، وزن بدن را تحمل می کند . پای دیگر را تا حد امکان بلند کنید ولی در حالت خمیده نگاه دارید . زمانی که پا به اندازه کافی در هوا بلند شده خود را بر روی انگشت پای تکیه گاه بلند کنید . توپ میان چانه و انگشتان پای بلند شده فرود می آید . در چنین لحظه ای پا را با سرعت توپ در حال سقوط و سپس آرام تر پایین آورید . زمانی که پای خود را بلند کرده و پایین می آورید مرکز ثقل بدن کمی به طرف عقب می رود و خم شدن بدن به طرف جلو و باز شدن بازوان تعادل و توازن بدن را تثبیت می کند . به چشم های خود توجه زیادی کنید . زیرا در تمام لحظات اجرای عملیات شما را یاری می کند . البته ارتفاع پای بلند شده بستگی به ارتفاع توپ دارد . هر چقدر ارتفاع توپ از زمین بیشتر باشد باید پا را بالاتر ببرید .
تمام این عملیات از حالات دویدن و ایستادن تمرین می شوند . هر چقدر بهتر بتوانید توپ را تحت کنترل خود در آورید با آن صمیمی تر می شوید . تحت کنترل درآوردن بهتر توپ مساوی با بالا رفتن شانس تیم است .
از پیوند [http://www.foo.com] یا [http://www.foo.com|شرح] برای پیوندها.
برچسب های HTML در داخل توضیحات مجاز نیستند و تمام نوشته ها ی بین علامت های > و < حذف خواهند شد..
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد