ابوعامر پدر حنظله، شهید معروف غزوه احد، در دوران جاهلیت تمایلات شدیدی به آیین مسیح پیدا کرده و به مسلک راهبان در آمده بود. با ظهور اسلام و طلوع آن از افق مدینه، اقلیت‌های مذهبی در جامعه جایگاه خود را از دست دادند و ابوعامر که از این موضوع ناراحت شده بود، با منافقان اوس و خزرج همکاری صمیمانه‌ای را آغاز کرد.

به جمعی از آنها پیشنهاد کرد در دهکده قبا مسجدی در برابر مسجد مسلمانان بسازند و آنجا را پایگاهی برای توطئه علیه اسلام قرار دهند. منافقان پیش از حرکت پیامبر به سوی تبوک، اجازه‌ی ساخت این مسجد را از پیامبر خواسته بودند و پیامبر تصمیم نهایی را به پس از مراجعت از سفر موکول کرده بود.
ولی حزب نفاق در غیاب پیامبر مسجد را ساختند و در مسیر بازگشت پیامبر از تبوک به مدینه از او خواستند که با خواندن چند رکعت نماز آنجا را افتتاح کند.

پیامبر با وحی الهی از توطئه منافقین آگاه شد و دانست که مسجد ضرار به منظور ایجاد تفرقه میان مسلمانان ساخته شده است. بنابراین دستور داد مسجد ضرار را با خاک یکسان کنند و تیرهای چوبی‌اش را بسوزانند و به زباله‌دانی تبدیل کنند.
به این ترتیب پایگاه منافقان نابود شد و تنها حامی آنها، عبدالله بن ابّی، نیز دو ماه پس از جنگ تبوک درگذشت.

منابع:

• سیره ابن هشام، ج2، ص530
• بحارالانوار، ج20، ص253