خداوند کسی را بدون توبه نمی‌میراند مگر آن که می‌داند اگر باز هم زنده بماند ابدا
توبه نمی‌کند چنان که خداوند در قرآن در جواب اهل جهنم که می‌گویند: «
پروردگار ما را به دنیا بازگردان تا کارهای خیر انجام دهیم و عمل صالح بجا آوریم» (
سوره فاطر _34)
می‌فرماید: «
اگر ایشان به دنیا برگردند چنان نیست که ایمان آورند و نافرمانی ننمایند بلکه بر کفر خود باقی خواهند ماند و به همان اعمال زشتی که از آن نهی شده بودند اعاده خواهند کرد و دروغ می‌گویند که دیگر کار بد نخواهیم کرد» (
سوره انعام _ 27)
و حضرت رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم و اهل بیت و صلحا اصحاب آن بزرگوار روزی هفتاد مرتبه استغفار می‌نمودند و می‌گفتند: «
اَستَغفِرُالله رَبّی وَاَتّوبُ اِلَیه»
چنان که خدای تعالی می‌فرماید: «
از خداوند آمرزش بخواهید و به درگاه او توبه نمایید» (
سوره هود _ 51)
مردی خدمت رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم عرض کرد که من گناه کرده‌ام حضرت فرمود:
استغفار کن و از خدا آمرزش بطلب. عرض کرد توبه می‌کنم باز معصیت می‌نمایم. حضرت فرمود:
هر وقت گناه نمودی استغفار کن. عرض کرد: در آن هنگام گناه من بسیار خواهد شد. حضرت فرمود: عفو بخشش خداوند بیشتر از آن است و همیشه توبه کن تا این که بتوانی
شیطان را از خود دور گردانی و حضرت احدیت جل شأنه دوست دارد بندگان توبه کننده را چنان که می‌فرماید: «
همانا خداوند آنان را که پیوسته به در گاهش توبه و انابه کنند و همچنین کسانی را که خود را از هر آلایش نگاه دارند و پاک نمایند خود را از هر بدی ، دوست می‌دارد» (
سوره بقره _ 222) و فرمود آن حضرت گاهی بنده‌ای گناهی می‌کند و داخل بهشت می‌شود عرض کردند چگونه؟
فرمود: همیشه گناه خود را در نظر دارند و پشیمان است و استغفار و طلب آمرزش می‌نماید، پس به این ترتیب خداوند او را داخل در بهشت می‌گرداند. و ندیده‌ام چیزی را نیکوتر از حسناتی که بعد از گناه کرده شود:
البته نیکوکاری های شما بدکاری هایتان را نابود می‌سازد این یادآوری است برای اهل ذکر" (
سوره هود _116) و روایت است که کلماتی که خداوند به آدم یاد داد و بوسیله کلمات توبه او را قبول نمود این جمله بود: «
پروردگارا ظلم کردیم بر نفس خود و اگر تو ما را نبخشی و به ما رحم نکنی از جمله زیان کاران خواهیم بود» (
سوره اعراف _ 22)
منبع
- ارشاد القلوب دیلمی _ ترجمه مسترحمی
همچنین ببینید
