روزی
حضرت امام رضا علیه السلام وارد حمام عمومی شد. یکی از کسانی که داخل حمام بود و ایشان را نمی شناخت، از امام خواست که او را در شستشو کمک کند.
امام با همهی جلال و عظمتش خواستهی مرد را برآورد و به او کمک کرد. هنوز چیزی نگذشته بود که افرادی که در حمام بودند، امام را شناختند و به مرد معرفی کردند. مرد شروع کرد به عذرخواهی ولی امام بدون اینکه از کار خود دست بردارد، با کلام نرم و ملایم خود، او را آرامش بخشید و اطمینان داد که جای شرمساری و ناراحتی نیست.
منابع:
- بحار الانوار، ج 49، ص 99، ح 16.
مراجعه شود به: