دید کلی
الکترودها ، در شاخه‌های مختلف شیمی ، از اهمیت بسیار زیادی برخوردارند. الکترودها را از جنبه‌های مختلف تقسیم بندی می‌کنند که یکی از انها ، پوشش شیمیایی آنهاست. با این نوع تقسیم بندی آشنا می‌شویم.
الکترودها با روپوش اسیدی
اکسید آهن ،
فلوئور ،
کلسیم ،
اکسید سیلیسیم ،
آهک ،
فرومنگنز و مقداری
آب و پاره ای از موادی که نام و درصدشان در اختیار کارخانجات سازنده است، می‌باشد. شناختن آب فقط بوسیله جوشکار ورزیده در حین
جوشکاری و ریختن قطرات آن عملی است و اگر این الکترود را خم کنید، در نقطه انحناء پوشش ، ترک‌های ریزی بر می‌دارند، بدون آنکه از جدار فلزی الکترود کنده شوند و در موقع ذوب شدن دارای قطرات بسیار ریزی خواهند بود و بهمین علت برای استفاده در درزها و شکافهای سطحی و افقی بکار می‌روند.
برای جوشکاری قائم و بالاسر نمی‌توان استفاده کرد و مقدار
آمپراژ لازم نسبت به الکترودهای دیگر بیشتر است و سرعت دست هم باید زیادتر باشد. بطور خلاصه خصوصیات آن بشرح زیر است:
- حرکت مواد مذاب ، سریع می‌باشد و بایستی سرعت دست اضافه شود.
- موارد استعمال در حالت سطحی و درزهای بسته می‌باشد.
- فاصله الکترود نسبت به کار ، حدود 3,5 میلیمتر است.
- بعلت آمپر زیاد بسطح کار می‌چسبد.
- ولتاژ ناحیه قوس الکتریک ، 28 ولت است.
- مقدار انرژی حرارتی برای ذوب این الکترود زیاد است.
الکترودهای بازی
این نوع الکترودها ، ابتکار جدیدی هستند که مشکلات زیادی را در صنعت برطرف نموده‌اند و در ساختن کشتی و لوله‌ها مورد استعمال زیاد دارند، زیرا در آنها امکان پر کردن شکاف یا درز ، جوش از دو طرف وجود ندارد، مانند جوشکاری لوله که فقط از طرف بیرون جوشکاری می‌گردد و چون نفوذ جوش یکطرفه است، پس از مدتی از نقطه جوشکاری شده می‌شکند.
با اختراع الکترودهای
Low Hydrogen یا نوع بازی خطر شکنندگی کم شده ، پیشرفت قابل توجهی در صنعت بوجود آمده است. این الکترودها از طرف زیر نفوذ زیادی دارند.
طرز شناسائی الکترودهای بازی
اگر یک الکترود بازی را خم کنید، در نقاط انحنا ، تمام پوشش آن شکسته ، می‌ریزد و قطرات مذاب آن نسبت به الکترود اسیدی خیلی درشت می‌باشند و می‌توان برای جوشکاری شکافهای با فاصله زیاد ( حداکثر تا 8 میلیمتر ) بکار برد و مقدار آمپراژ مورد نیاز برای ذوب کمتر است و حرکت دست بکندی انجام می‌گیرد و در ناحیه پشت نیز شکاف ایجاد کرده ، جوش می‌نمایند و این کار ، احتیاج به مهارت جوشکار دارد که به کار نچسبد.
ترکیبات شیمیائی الکترودهای بازی
از مواد زیر تشکیل شده است :
کربنات کلسیم 20% -
فلوئور کلسیم 30% -
پودر آهن 35% -
فروسیلیکون 5% -
فرومنگنز 5%
مقدار ترکیبات شیمیائی نامعلوم 5% -
آب 0% یا مقدار بسیار کم.
خصوصیات کلی الکترودهای بازی
- حرکت مواد مذاب آهسته صورت می‌گیرد.
- از این الکترودها در تمام حالات جوشکاری می‌توان استفاده کرد.
- ولتاژ کار با آنها در ناحیه جوشکاری حدود 28 ولت است.
- مقدار انرژی گرمایی لازم برای ذوب آنها در مقایسه با سایر الکترودها کمتر است و امکان چسبیدن الکترود به کار بیشتر است.
- فاصله سر الکترود تا سطح کار بایستی به حداقل رسانیده شود.
- جهت نگهداری صحیح این نوع الکترودها ، بایستی محل انبار کردنشان عاری از رطوبت بوده ، در دمای بین 80 تا 60 درجه سانتی‌گراد حفظ گردند.
الکترودهای روتایل یا بی‌اکسید تیتانیم
موارد استعمال این الکترودها در کارهای عمومی و در ساختمانهای فلزی می‌باشد و کلفتی پوشش آنها نسبت به نوع اسیدی و بازی کمتر است و ظاهراً گرده جوششان بسیار خوب و موجهای آن یکنواخت می‌باشد و قطرات مذابشان نیز از الکترودهای اسیدی و بازی کوچکتر می‌باشد و چنانچه ولتاژ صحیح انتخاب شود، تفاله روی سطح جوش به خودی خود می‌ریزد. بدین جهت در درزهای
V شکل مخصوصاً در پاس اول از آنها استفاده می‌گردد و در حالت خم کردن این الکترودها پوشش آن ترک برداشته ، مقدار خیلی کم از پوسته آنها می‌ریزد.
ترکیبات شیمیایی معلوم این‌گونه الکترودهای جوشکاری ، عبارتند از:
اکسید تیتانیم 50 % -
کربنات کلسیم 10% -
سلولز 7% -
آب 5/1% -
چسب میکا 14% -
فرومنگنز 3% -
ترکیبات نامعلوم 5/4 % .
مباحث مرتبط با عنوان
