مبنای دیگری که برای پلورالیسم دینی گفته شده، اختلاف یاتفاوت نظرگاهها است. در اینباره، به بیت زیر از مولوی نیز استدلال شده که گفتهاست:
از نظرگاه است ای مغز وجود اختلاف
مؤمن و
گبر و
جهود
و در توضیح آن چنین گفتهاند:
مولوی میگوید: اختلاف این سه، اختلاف حق و باطل نیست، بلکه دقیقا اختلاف نظرگاه است، آنهم نه نظرگاه پیروان ادیان، بلکه نظرگاه انبیا. حقیقت، یکی بودهاست که سه پیامبر از سه زاویه به آن نظر کردهاند، یا بر پیامبران سه گونه و ازسه روزنه تجلی کرده است و لذا سه
دین عرضه کردهاند. بنابراین، سر اختلاف ادیان، فقط تفاوت شرایط اجتماعی یا تحریف شدن دینی ودرآمدن دین دیگری به جای آن نبوده است، بلکه تجلیهای گوناگون خداوند در عالم،همچنان که طبیعت را متنوع کرده، شریعت را هم متنوع کرده است.
ارزیابی و نقد
تحریف سخن مولوی
با دقت در ابیات قبل از بیت یاد شده، روشن میشود که مقصودمولانا از
اختلاف نظرگاه، آنچه نویسندهی محترم برداشت کرده است، نیست.
مولوی، نمیخواهد بر حقانیت سه آیین
اسلام و
گبر و
یهود، صحه بگذارد، بلکه برعکس وی با این پیش فرض مسلم که این سه آیین، همگی، برحق نیستند و طبعا آیینحق، همان آیین اسلام است (و من یتبع غیرالاسلام دینا فلن یقبل منه) در صددبیان این نکته است که آنچه مایهی گرایشهای حق و باطل افراد نسبتبه آیینهایمزبور شده، همانا نظرگاههای مختلف آنها است. یکی در نور مینگرد و از ثنویت وتجسیم (آیین گبر و یهود) وا میرهد و به آیین یکتا پرستی (اسلام) رهنمون میشود،ولی دیگری، به جای نگریستن به نور، در شیشه نظر میافکند و این نگاه، زمینه سازگمراهی و شرک میگردد.
حقیقت ادیان الهی یگانه است
اگر مقصود از ادیان، آیینهای الهی و حق است که توسط پیامبران الهی به بشررسیده است، قبل از آنکه دستخوش تحریف شوند، باید دانست که حقیقت همه آنها یک چیز است و آن
توحید و
تسلیم در برابر خدا است، (ان الدین عندالله الاسلام). ازاین روی، دین، یکی است، گرچه شریعتها مختلف است، ولی اختلاف شریعتها، ناشی ازاختلاف نظرگاه پیامبران و تفاوت درک و شناخت آنان از خداوند یا جهان و انساننبوده است; زیرا،
تفاوت شریعتها ، یا از قبیل
نسخ است و یا آوردن حکمی که سابقهنداشته است. در صورت اول، اختلاف نظرگاه با
عصمت علمی پیامبران سازگار نیست ودر صورت دوم، دو حکم نیست تا نوبت به «
تفسیر دوگانگی آن از طریق اختلاف نظرگاه» برسد.بنابراین، اختلاف شرایع، به خاطر اختلاف در حالات و شرایط حیات انسانی بوده استو نه اختلاف در نظرگاه پیامبران.
اما ادیان
تحریف شده یا ساختگی، اختلاف در بین خود آنها ونیز اختلاف آنها بادین حق، ربطی نه به اختلاف تجلی الهی دارد و نه به اختلاف نظرگاه پیامبران.
اختلاف نظرگاه ، حقانیت مذاهب را توجیه نمی کند
اختلاف نظرگاه در مورد انسانهای غیر معصوم، گرچه واقعیت دارد، ولی چنیناختلافی، تنها میتواند تکثر مذاهب و ادیان را تفسیر کند و نه حقانیت همگی را.
منابع
- صراطهای مستقیم، عبدالکریم سروش، ص14
- مثنوی، دفتر سوم
- علی ربانی گلپایگانی ، تحلیل و نقد پلورالیسم دینی ، ص 73- 71