طراحی نماهایی که ترکیبی از مجموعه نماهای تصویربرداری شده از نقاط دید دوربینهای ساکن و ایستا هستند ، بسیار آسان است . اما جالب بودن و جذابیت تصویری برنامه ،با تغییر نما و حرکات دوربین و بازیگران شدنی می‌شود. حرکت بازیگران اگر فقط از نماهای ساکن استفاده کنیم ممکن است برای بیننده بسیار خسته کننده باشد. سعی کنید در حد جزئی هم که شده ، دوربین یا سوژه‌حرکت داشته باشند. حتی اگر مجری فقط اشاره‌ای به جزئیات هم بکند،بهتر از نمایی ساکن و بی‌تحرک است. وقتی در صحنه‌ای ،سر دوربین)) می‌چرخد و کسی را دنبال می‌کند ، حس انتظار وقوع حادثه‌ای به بیننده دست می‌دهد. تصویر جان می‌گیرد و ما نسبت به صحنه واکنش نشان می‌دهیم. در نماهای باز بشدت تحت تاثیر محیط قرار می‌گیریم و در نماهای بسته‌تر ، بازیگر یا مجری برنامه ،تسلط خود را بر تصویر اعمال می‌کند . بنابراین ،با تغییر اندازه نما و فاصله بازیگر از دوربین،می‌توانید نقطه تاکید را تغییر دهید. می‌توانید آگاهانه دلایلی برای این تغییرات خلق کنید . بازیگرانتان از یک نقطه به نقطه دیگر حرکت می‌کنند و مرکز توجه را به حوزه‌های رویدادهای جدیدی می‌کشانند؛ می‌توانند با ایما و اشاره و نگاه و زبان بی‌زبانی چیزی را بیان کنند ؛ برای مثال ، اشاره به ویژگیهای خاصی می‌کنند که لنز دوربین روی آنها زوم می‌کند. اگر بازیگر یا مجری به سوی بیرون از دوربین بچرخد ،این سمت چرخش و نگاه بازیگر)) ،این امکان را فراهم خواهد ساخت که نقطه دید دوربین نیز در سمتی که نگاه بازیگر چرخیده است ،حرکت پان یا زوم داشته باشد. و بالاخره عبارتی مثل " همان طور که آنجا می‌بینیم .." مانند دعوتی است بریا تغییر نما و چرخش سر دوربین یا حرکت خود دوربین. نماهای گروهی گروهی از مردم را می‌توان به روشهای مختلف به تصویر کشید . در وضعیتی ساکن و ایستا ( مثلا در یک میز گرد) می‌توانید به طور انتخابی به تک‌تک افراد ، به زوجها ،به گروههای کوچکتر،دوربین رانشانه روید . برشهای بین تصاویر دوربینها ، تنوع تصویری رابه همراه خواهد داشت . به جای استفاده از یک ترکیب ساکن ، می‌توانید ترتیبی بدهید که داخل گروه تغییراتی صورت گیرد. این تغییرات با انجام حرکاتی امکانپذیر است که طبیعی به نظر برسند . همان طور که نشسته‌اند ، طرز نشستن خود را تغییر دهند و راحت‌تر بنشینند ،نوشابه‌ای را به لیوان بریزند ،بروند و کتابی را بیاورند ، از بیرون به جمع ملحق شوند ، یا جمع را ترک نمایند و به هر حال ترکیب صحنه را تغییر دهند . حتی یک حرکت سرو صورت و بدن می‌تواند ترکیب گروه را تغییر دهد .
شرح تصویر: 1)تشکیل مجموعه‌ای از نماها به وسیله جداسازی فردی یاگروهی وقتی شرکت کنندگان در برنامه را گروه‌بندی می‌کنیم و دوربینها ، نماهای تک،دونفره و غیره ، از تقسیم‌بندی گروهها می‌گیرند، نتیجه ، برنامه‌ای است بانماهای تقریبا ساکن و ایستا . 2) تشکیل مجموعه‌ای از نماها با حرکت دادن بازیگران و مجریان افراد می‌توانند برای ساخت ترکیبها و گروهبندیهای جدید ، به طور طبیعی در داخل قاب تصویر حرکت کنند . بنابراین ،در یک نمای سه نفره شخص الف برمی‌گردد و می‌خواهد از قاب خارج شود که به تصویر درشت او برش می‌دهیم . دراین حالت ،برای اینکه انگیزه‌ای برای برش‌دادن به تصویر دونفره ب و ج داشته باشیم باید که ب به سوی ج برگردد و به او نگاه کند. 3) تغییر ترکیب‌بندی باحرکت سوژه دختر در برابر پدر خود قرار می‌گیرد .( وضعیت قاب تصویرسمت چپ ، قدرت بیشتر او را نسبت به پدرش نشان می‌دهد ) درنمای دوم ( قاب سمت راست) پدر از جای خود بلند می‌شود و در این وضعیت جدید ، قدرت پدر به نمایش گذاشته می‌شود و او را در صحنه مسلط‌تر می‌سازد. تصویر زیر را مجسم کنید: "سه نفر مشغول صحبتند ، در حالی که یکی از آنها باحالت خشمگین ،صورت خود را برمی‌گرداند ( نمای تک) ، شخص کناری او به طرف نفر سوم برمی‌گردد که در سمت دیگر او نشسته است( نمای دو نفره ) " با تغییر محل اسکان افراد ،می‌توانید آنها را در قاب تصویر متحرک سازید و توازن تصویری را به وجود آورید. مرکز توجه قاب را منتقل سازید و تاکید تصویری را دگرگون نمایید. درهم ریختن شکل اولیه گروه ، فرصتهای جدیدی از ترکیب‌بندی تصویری را ایجاد می‌کند که شکل ساکن و ایستای گروه ، فاقد آن است . حفظ تداوم تصویری در تلویزیون تنوع تصویری درتلویزیون تغییر نما دوربین و تدوین در هنگام ضبط تصویربرداری از سوژه درحال حرکت
از پیوند [http://www.foo.com] یا [http://www.foo.com|شرح] برای پیوندها.
برچسب های HTML در داخل توضیحات مجاز نیستند و تمام نوشته ها ی بین علامت های > و < حذف خواهند شد..
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
