تداوم مناسبات سلجوقیان با خلفا در سلسله های دیگر

در واقع وقتی تاریخ از دوران سلجوقیان یاد می‏کند،

__اتابکان،
خوارزمشاهیان و حتی
غزنویان لاهور و
غوریان__

را هم به این دوران منسوب می‏دارد، چرا که امتداد ایام آنها در این عصر و حتی بعد از این دوران، چیزی به جز ادامه اوضاع و احوال عهد سلجوقیان نیست و اکثر عوامل سیاسی و اجتماعی عهد سلجوقیان تا مدتها بعد هم در احوال این سلسله ها باقی ماند؛ همان گونه که سلاطین سلجوقی، خلفای بغداد چون

مسترشد و
راشد

را از فکر مداخله در امور خارج از حوزه امور شرع مانع شدند، اتابک آذربایجان - شمس الدین ایلدگز - سیاست را کار پادشاهان می‏دانست و خلیفه را تنها در امور مربوط به شرع محق می‏شناخت.

محمد خوارزمشاه هم در برابر ناصرِ خلیفه با خشونت و اهانت رفتار می‏کرد و حتی در عزل او و در خاتمه دادن به خلافت عباسیان نیز اراده خود را آزاد می‏یافت.