از مسائل مهمی که در هر سیستم فایل باید به آن بپردازد، تخصیص فضا به فایل است که دیدیم . در اینجا ملاحظاتی چند در این باره را مطرح می‌کنیم.

1. نکات مهم در تخصیص فضای ذخیره سازی به فایلها ، اندازه واحدی است که بر اساس آن تخصیص صورت می‌گیرد . منظور این است که آیا مثلا به واحد سکتور حافظه خارجی اختصاص داده شود، یا به واحد شیار ،یا به واحد خوشه و یا احیاناً به واحد استوانه

روشن است که تخصیص مثلا 93/2 شیار به یک فایل کار عبثی است زیرا7% از ظرفیت باقیمانده شیار سوم قابل تخصیص به هیچ فایل دیگر نیست .

2. نکته اساسی دیگر این است که آیا یک فایل روی واحدهای پیوسته و همجوار تخصیص ، ذخیره می‌شود؟ (هرچند به نظر می‌رسد که معمولاً چنین است ، ولی می‌توان چنین نباشد ) اگر واحد تخصیص شیار باشد ، فایل روی شیارهای یک استوانه خواهد نشست و لذا قبل از تمام شدن شیارها یک استوانه ، نباید فایل را روی استوانه دیگر ذخیره کرد . اگر ذخیره سازی فایل روی شیارهای یک استوانه صورت نگیرد ، معنایش این است که فایل را می‌توان روی شیارهایی از رسانه (بدون رعایت همجواری آنها ) ذخیره کرد و فضای اشغال شده توسط فایل ، حالت گسسته (برخلاف پیوسته ) خواهد داشت و مکان یابی رکوردهای فایل ، طبعا دشوارتر خواهد شد .

3.نکته دیگر تفاوت دید برنامه فایل پرداز و سیستم فایل از فایل است . برنامه فایل پرداز ، در پردازش ترتیبی ، فایل را به صورت یک دنباله خطی از رکوردهای منطقی می‌بیند که با هم ، همجواری منطقی دارند ، حال آنکه از نظر سیستم فایل ، لزوما چنین نیست .

4.اگر فایل به طور پیوسته روی واحدهای تخصیص (سکتور ، شیار خوشه یا استوانه ) ذخیره شود، سیاست فایل ، برای مکان یابی یک رکورد ، کافیست آدرس آغازین فایل ، طول رکورد منطقی و طول رکورد فیزیکی را بداند (البته با داشتن آدرس نسبی رکورد نسبت به آغاز فایل)

5.اگر فایل به طور پیوست روی واحدهای تخصیص ذخیره نشود، یافتن مکان یک رکورد دلخواه، تنها با داشتن آدرس آغاز فایل امکان پذیری نیست و نیاز به ساختار داده‌ای خاصی است . مثلا یک جدول یا فایل شاخص ، این شاخصها باید به نحوی آدرس هر رکورد را به دست دهند.

6.وقتی که اندازه فایل از پیش مشخص باشد ،می‌توان واحدهای پیوست دیسک را به آن تخصیص داد، حتی اگر تمامی داده‌های فایل را در لود اولیه نداشته باشیم . اما اگر چنین نباشد ، این کار عملا ناممکن است . البته تخصیص واحدهای پیوسته ، به فایل انعطاف پذیری کمتری دارد زیرا از پیش باید ماکزیمم اندازه فایل را دانست . از طرف دیگر ، پیاده سازی چنین فایلی از پیچیدگی کمتری نیز برخوردار است . توجه داریم ، هم تخصیص پیوسته وهم تخصیص ناپیوسته را می‌توان در ذخیره سازی فایلهای با ساختار ترتیبی و غیر ترتیبی (مثلا مستقیم) به کار برد.

7. برای تخصیص فضا به یک فایل ، سیستم فایل باید جدولی داشته باشد که در آن بتواند، وضعیت رسانه ذخیره سازی از نظر میزان فضاهای آزاد و اشغال و آدرس آنها را روی دیسک ، مشخص کند .

8. هرچه اندازه واحد تخصیص فضا به فایلها بزرگتر باشد ، میزان حافظه هرز روی دیسک بیشتر خواهد بود . وقتی که واحد تخصیص مثلا استوانه باشد ، با توجه به اندازه فایل ، این میزان بیشتر از حالتی خواهد بود که واحد تخصیص شیار باشد.

9.اگر اندازه پیش بینی شده برای فایل، کوچک باشد ، انتخاب واحد برگ تخصیص ،کارآ نخواهدبود.

10. مسئله انتخاب واحد تخصیص ، روی ساختارهای کمکی لازم برای دستیابی به فایل ، مثلا فایل شاخص نیز تاثیر مستقیم دارد.