گورستان تخت فولاد در جنوب اصفهان و جنوب زاینده رود قرار دارد . تا قبل از دوران صفویه رونق چندانی نداشت و تنها یکی از چند گورستان اصفهان به شمار می‌آمد . اما عملا از زمان سلسله صفویه گورستان رسمی شهر اصفهان شد .

قبل از آن ، این منطقه محل سکونت زرتشتیان ، که به گبرها مشهور بودند ، محسوب می‌شد . در آن زمان گبرها به محل دیگری در جنوب جلفای اصفهان ، که امروز به نام حسین‌آباد شهرت دارد انتقال یافتند و از حمایت پادشاهان صفوی نیز برخوردار شدند ، ولی در زمان فتنه‌ی افغان ، که اصفهان مورد هجوم این قوم قرار گرفت ، بر اثر تعصبات مذهبی افاغنه و ظلم و جور و کشتاری که بر آنها روا می‌داشند ، جلای وطن گفته مملکت آباء و اجدادی خود را رها کردند و گروهی راهی هندوستان شدند . گروه دیگری نیز شهرهای یزد و کرمان را جهت سکونت انتخاب کردند .

پس از آنکه زرتشتیان ، بنا به دستور سلاطین صفوی ، محل سکونت خود در زمینهای کنونی تخت فولاد را تخلیه کرده و در جنوب جلفا ساکن شدند ، شاهان صفوی کاخها و باغهای زیبا و معروفی در این منطقه خوش آب و هوا ساختند . که عمارتهای معروف هفت دست ، تالار آیینه خانه ، قصر نمکدان ، باغ گلستان ، عمارت دریاچه و کاخ معظم و زیبای سعادت آباد و باغهایانارستان و نگارستان را می توان نام برد .

گورستان تخت فولاد که محل دفن عارف کامل عبدالله البیضاوی معروف به بابا رکن الدین متوفی به سال 769 هجری و تنی چند از مشاهیر و علما و شعرای دیگر بود ، از این زمان و به مناسبت همین پیر روشن ضمیر و عارف والا مقام به گورستان بابا رکن و یا تخت پولاد نامیده شد و عملا گورستان رسمی شهر اصفهان قلمداد گردید .

همچنین ببینید:

• وجه تسمیه تخت فولاد